บทที่ 402

แม้ว่าเขาจะชนะแล้ว แต่ ลู เซียวเหยา ก็ไม่รู้สึกยินดีเลย เขาเรียนหมากรุกมาตั้งแต่เด็ก และนอกจากพี่ใหญ่ของเขาแล้ว ยังมีอีกหนึ่งคนที่เขาไม่เคยชนะและแพ้ทุกครั้งที่เล่นอย่างน่าสังเวช ปู่ของเขา นายพลเซิน เขาสามารถรู้สึกได้ว่าคู่ต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งหรืออ่อนแอ ในตอนแรกเฒ่าเฉินมีกลยุทธ์ของเขา เขามีแผนสำหรับทุกการเคลื่อนไหว แต่เมื่อเกมดำเนินต่อไป ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เขาเริ่มขยับหมากรุกของเขาไปรอบ ๆ อย่างไม่ระมัดระวังและขยับมันไปทั่วกระดาน เขารู้สึกกังวลมาก เขาทำผิดพลาดเหมือนเป็นแค่มือสมัครเล่น คือส่งหมากรุกทั้งหมดไปอีกด้านหนึ่ง ดูเหมือนว่าเฒ่าเฉินจะไม่ได้ใช้กลยุทธ์ใด ๆ แต่เมื่อเขาชนะ ก็มีแต่ ลู เซียวเหยา เท่านั้นที่รู้ว่าเฒ่าเฉินได้... แพ้เขาอย่างราบคาบ "เธ ได้รับรางวัลแล้ว" เฒ่าเฉินยิ้มก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมอง ทัง โรลชูว “ฉันจะไปเข้าประชุมในวันพรุ่งนี้” ทัง โรลชูว ยิ้มอย่างสดใส “ขอบคุณค่ะ ลุงเฉิน” ลุงเฉินยิ้ม เขายืนขึ้นเพื่อตบไหล่ของ ลู เซียวเหยา เขาก็เห็นว่า เซียวเหยา ยังคงจ้องกระดานหมากรุกอย่างไม่เชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น ลู เซียวเหยา เงยหน้าขึ้นมองเขาและยิ้มอย่างครุ่นคิด และเขาก็พูดขึ้น