บทที่ 410

เธอช่วย ทัง กรุ๊ป ไว้ได้ นั่นทำให้หัวของเธอเริ่มโล่งแล้ว และเมื่อเธอส่งพ่อของเธอไปสหรัฐอเมริกาเพื่อรับการรักษา ทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบ เธอได้ยินเสียงที่ประตู เธอคิดว่าเป็นลุงเฉินพาหมอมาที่นี่ "ลุงเฉิน ที่จริงฉัน..." เธอหันไปมองที่ประตู แต่คำพูดนั้นก็ติดอยู่ในลำคอของเธอ เมื่อเธอเห็นว่าใครกำลังเข้ามา เดี๋ยวนะ "ชินจิน คุณมาได้ยังไง?" มู หลิง ปิดประตูอย่างมีสติและเดินออกจากห้องไป "ผมได้รับสาย" ลู ชินจิน เดินเข้าไปอย่างช้า ๆ สาย? ทัง โรลชูว ขมวดคิ้ว คงเป็นลุงเฉิน ลู ชินจิน สังเกตใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอและขมวดคิ้วของเขา “ทำไมบาดเจ็บ?” ทัง โรลชูว เม้มริมฝีปากของเธอ "กู โรลโรล ผลักฉันกระแทกประตู" ผู้หญิงคนนั้นอีกแล้ว! ร่องรอยของเจตนาสังหารที่เยือกเย็นปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วผ่านดวงตาของ ลู ชินจิน เขาไม่สามารถปล่อยเธอไปได้แล้ว “หมอว่ายังไงบ้าง” เขาถาม ทัง โรลชูว ส่ายหัวของเธอ "ฉันเพิ่งตื่น ยังไม่ได้พบหมอเลย แต่ฉันเดาว่ามันคงไม่มีอะไรร้ายแรง" ใบหน้าของเธอซีดเล็กน้อย เธอดูไม่ดีอย่างที่เธอพูดเลย “บาดเจ็บตรงไหน?” เขาถามอีกครั้ง "ที่หลัง" ทัง โรลชูว เลิกชุกของเธอขึ้น มันทำให้เขาเห็นรอยฟกช้ำ