บทที่ 416

เยี่ยม ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น เธอต้องรุกหนักขึ้นเล็กน้อย เธอจึงหลั่งน้ำตาและวางมือลงบนท้องของเธอ “ลูกที่น่าสงสาร ทำไมลูกถึงน่าสงสารถึงขนาดนี้เลยนะ พ่อไม่ชอบลูกตั้งแต่ลูกยังไม่เกิดเลยด้วยซ้ำ” เธอร้องไห้เสียใจมาก จนพนักงานเสิร์ฟบางคนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกสะเทือนใจและรู้สึกเสียใจกับเธอ “ทำไมไม่เห็นด้วยกับคำขอของเธอล่ะ เธอช่างน่าสงสาร ถ้าเธอยังไม่ได้ตามที่ขอเธอคงน่าสงสารมากเลย” ใครบางคนกล่าว “แต่ถ้าผู้จัดการรู้เราจะโดนจับเลยนะ” มีคนกังวล "ตอนนี้ผู้จัดการไม่ได้อยู่ที่นี่ แค่ให้เธอรีบทำเร็ว ๆ ก็น่าจะได้นะ" เมื่อฟังพวกเขาทะเลาะกัน หยิง เสี่ยวเซียว ก็ก้มหน้าลงเพื่อหัวเราะ นี่ยังมีคนใจดีอยู่สินะ แต่เมื่อเธอมองเหล่าบริกรที่ใจดี มันทำให้เธอรู้สึกผิดเล็กน้อย เพราะเธอกำลังใช้ประโยชน์จากความเมตตาของพวกเขา เธอเช็ดน้ำตาและพูดกับพวกเขาว่า "ขอบคุณทุกคนเลยนะ เชื่อฉันเถอะ ฉันจะไม่ให้คุณมีปัญหา" เมื่อได้ยินเช่นนี้ พนักงานเสิร์ฟก็มองหน้ากันและในที่สุดก็มาถึงการตัดสินใจ "เอาล่ะ เร็วหน่อยนะ" หยิง เสี่ยวเซียว ยิ้มและกล่าวว่า "ขอบคุณค่ะ" บริกรเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวพร้อมกับอาหารในมือของเธอ เธอมองไป