บทที่ 420

ของของเธอ? จี ยินเฟง ขมวดคิ้ว “ลุงเฉินคะ เกิดอะไรขึ้น?” กู โรลโรล ขึ้นเสียงของเธอ ในขณะที่เธอถามพ่อบ้านที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เธอ ทำไมสิ่งของของเธอถึงไปกองพะเนินอยู่ที่นั่น? เธอไม่ได้สั่งให้ย้ายมัน "อืม..." ลุงเฉินมอง จี ยินเฟง สีหน้าของเขากระอักกระอ่วน ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร ในขณะนี้เสียงอันเยือกเย็นดังขึ้น "ฉันเป็นคนสั่งให้คนรับใช้ ย้ายมันมาเองแหละ" จี ยินเฟง และ กู โรลโรล มองไปตามทิศทางของเสียง พวกเขาเห็นนายหญิงของตระกูลจี ชิน ซูเหลียน เดินลงบันไดอย่างช้า ๆ และหยุดอยู่ตรงหน้าพวกเขา “คุณป้า คุณหมายถึงอะไรคะ?” กู โรลโรล ชี้ไปที่กองและถาม “ฉันหมายความว่ายังไงงั้นเหรอ?” ชิน ซูเหลียน มองไปที่เธออย่างเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "ตระกูลจีของเราเล็กเกินไปสำหรับเธอ เราไม่สามารถให้เธออยู่ที่นี่ได้" ชิน ซูเหลียน สูญเสียความอ่อนโยนและความรักที่เธอมีเมื่อสองวันก่อนไปแล้ว ตอนนี้เธอกลายเป็นคนเย็นชาและแข็งกร้าว กู โรลโรล ไม่ใช่คนโง่ ชั่วครู่เธอก็เข้าใจว่าเหตุใดนิสัยของเธอจึงเปลี่ยนไป แต่เธอไม่ใช่พรมเช็ดเท้า เธอเอนตัวไปใกล้ยินเฟงและจับมือของเขาก่อนที่จะเขย่ามัน เธอพูดด้วยน้ำเส