บทที่ 434

ลู เซียวเหยา จ้องไปที่อาหารละลานตาที่วางอยู่บนโต๊ะ เขาคิดว่ามันช่างเป็นสิ่งที่น่าทึ่งเสียจริง ทัง โรลชูว กรอกตาให้เขาอย่างไม่พอใจ “นายหมายความว่ายังไง? ฉันก็ประเสริฐแบบนี้มาตลอดแหละ” ลู เซียวเหยา เลิกคิ้วขึ้น “อย่างนั้นหรอกเหรอ? ผมไม่เห็นจะรู้มาก่อนเลย?” “นายเป็นสามีฉันรึไงล่ะ?” คำพูดเหน็บแนมของ ทัง โรลชูว ทำให้ ลู เซียวเหยา เข้าใจได้ในทันที เขารีบหันกลับไปจ้องพี่ชายใหญ่ของเขา และพบว่าเขายังดูนิ่งเงียบและสุขุม เขาไม่สามารถบอกได้เลยว่าพี่ชายของเขารู้สึกยังไง ณ ตอนนี้ แต่เขาก็สามารถรับรู้ได้ถึงแรงกดดันที่อธิบายไม่ถูกแผ่ออกมา เขายิ้มอย่างประจบสอพลอออกมา “แน่นอนว่าพี่สะใภ้ เป็นศรีภรรยาที่แสนดีแสนประเสริฐของพี่ใหญ่ ผมในฐานะน้องชายของเขา ผมก็ทำได้แค่ขอติดหางเลขของเขาไปเท่านั้น” “ขี้คลาด!” หยิง เสี่ยวเซียว พ่นลมหายใจออกมาอย่างเหยียดหยัน “ไร้ประโยชน์สิ้นดี” แม้แต่ เซิน โมเฟย ก็สบถออกมา จู่ ๆ ลู เซียวเหยา ก็เดือดดาลขึ้นมา “ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเธอทำหน้ามึนตึงใส่กัน ฉันก็คงไม่ต้องเสียสละตัวเองเป็นตัวตลกแบบนี้หรอก!” ทัง โรลชูว ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาก่อนจะยื่นมือไปตบไหล่เขา “เซียวเหยา ฉันรับ