บทที่ 500

ออร่าของ เซิน โมเฟยน่าเกรงขามมาก จนทำให้ หยาง กั๋วปังไม่กล้าเข้าใกล้เขา เขาทำได้แค่นั่งห่าง ๆ ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบไปซักครู่ หยาง กั๋วปังไม่ใช่เด็กอีกต่อไป และเขาได้ประสบกับทุกสถานการณ์มาแล้ว เขารีบหนีจากความรู้สึกกดดัน เขารีบหยิบขวดเหล้าขึ้นบนโต๊ะและเริ่มรินให้ เซิน โหมเฟย เขาส่งแก้วให้ผู้ชายตรงหน้าอย่างจริงจัง “คุณเซิน เชิญดื่มก่อน” สายตาของนายเซิน กวาดไปทั่วกระจกอย่างแผ่วเบา หลังจากนั้นก็มองหน้าของนายหยาง สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา “คุณหยาง ผมรู้สถานการณ์ปัจจุบันของบริษัทคุณแล้ว ถ้าผมตกลงที่จะลงทุนโครงการของคุณ คุณตั้งใจจะให้หุ้นผมเท่าไร” เซิน โมเฟยไม่ได้อ้อมค้อม เขารีบเข้าประเด็น หยาง กั๋วปังตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาดัง ๆ เขายกย่องคนตรงหน้าอย่างจริงใจ “คุณเซิน คุณเป็นคนตรงไปตรงมาจริง ๆ” เขาวางขวดลงบนโต๊ะแล้วถามว่า “คุณเซิน คุณคิดว่าแค่ไหนถึงจะเหมาะสม?” "30%" เซิน โมเฟยพูดตัวเลขออกมาอย่างเย็นชา รอยยิ้มบนใบหน้าของ หยาง กั๋วปังหยุดนิ่งทันที “คุณเซิน คุณกำลังล้อเล่นรึเปล่า” พี่ใหญ่ของเขาเป็นประธานของ หยาง กรุ๊ป และเขาถือหุ้นเพียง 35% เท่านั้น ถ้าเ