บทที่ 517

เมื่อเห็นเขาจ้องมองซินเล่ยอย่างกล้าหาญ หยิง เสี่ยวเซียวก็รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่เธอก็ยังพยักหน้าและพูดว่า "ใช่ เป็นเพื่อนใหม่น่ะ เพิ่งเจอกัน" “เพิ่งเจอกัน?” ลู เซียวเหยาเลิกคิ้วขึ้น “พวกเธอคุยกันเหมือนสนิทกันมากเลย ฉันก็เลยคิดว่าพวกเธอเป็นเพื่อนที่ไม่เจอกันมานานซะอีก” จากนั้นเขาก็ยื่นมือไปหา ซู ซินเล่ย “สวัสดี ผมลู เซียวเหยา” ซู ซินเล่ยเหลือบมอง หยิง เสี่ยวเซียวเล็กน้อย ก่อนที่จะยื่นมือไปจับมือเขา เธอยิ้มอย่างมีเสน่ห์ “สวัสดี ฉันซู ซินเล่ย ยินดีที่ได้รู้จัก” ลู เซียวเหยายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ผมดีใจมากที่ได้พบกับผู้หญิงที่น่ารักแบบนี้” หลังจากพูดจบเขาก็รู้สึกเจ็บที่น่องของเขา เขาพึมพำเสียงคร่ำครวญแล้วหันไปมอง หยิง เสี่ยวเซียว “เธอเตะฉันทำไม?” เขาถามเธอ หยิง เสี่ยวเซียวทำให้เขาแสร้งทำเป็นยิ้มอย่างไม่จริงใจ เธอจงใจลดเสียงของเธอและกระซิบที่ข้างหูของเขา “ลู เซียวเหยา โปรดจำไว้ว่าคุณเป็นใคร!” จากนั้นเธอก็หันไปมอง ซู ซินเล่ยที่ดูงุนงง “ซินเล่ย เขาเป็นแฟนฉัน เขาดื้อและน่ารำคาญแบบนี้อยู่เสมอเลย” จากนั้นเธอก็หันไปมอง ลู เซียวเหยาและแสร้งทำเป็นว่าเป็นผู้หญิงที่รักเขามาก เธอทำให้ ซู ซินเล