บทที่ 532

ทัง โรลชูวได้ยินน้ำเสียงเยาะเย้ยของเขา เธอจึงเอ่ยปากปกป้องเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอ “เสี่ยวเซียวไม่ได้ใจร้อนนะ ลุงหยิงต้องการพบเซียวเหยา เธอก็เลย…” เธอยักไหล่ "เข้าใจไหม?" ลู ชินจินส่ายหัวและหัวเราะ “เซียวเหยาเกลียดการที่ต้องไปเจอผู้ใหญ่ที่สุด เขาหนีเสือปะจระเข้ชัด ๆ” ทัง โรลชูวรู้สึกพูดไม่ออก “คุณหมายความว่าตระกูลลูเป็นเสือ ส่วนตระกูลหยิงเป็นจระเข้ใช่ไหม?” ลู ชินจินมองไปข้างหน้าเพื่อตั้งใจขับรถ และยิ้มออกมาเล็กน้อย “ผมเชื่อเลยว่าครั้งนี้มันไม่ง่ายสำหรับเซียวเหยา” ในตระกูลลู พี่ชายคนโตของเขาสามารถป้องกันเขาจากการกดขี่ของชายชราได้ แต่ในตระกูลหยิง คุณหยิงไม่ใช่คนที่จะถูกหลอกได้ง่าย ๆ การแสดงของเซียวเหยากับเสี่ยวเซียวอาจจะไม่ราบลื่นนัก ทัง โรลชูวเลิกคิ้วขึ้น เธอเข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง แต่... เรื่องนี้มันอาจจะช่วยความสัมพันธ์ปลอม ๆ นั้นได้ ... หลังจากรับประทานอาหารเสร็จแล้ว ลู เซียวเหยาเดินไปกับลุงหยิงเพื่อที่จะเล่นหมากรุกด้วยกัน แต่เนื่องจากเขาไม่รู้ระดับของลุงหยิง ลู เซียวเหยาจึงระมัดระวังทุกการเดินหมากรุก เพราะเขากลัวที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ของเขา โชคดีที่ลุงหยิงมีความสามารถสูง ทำให