บทที่ 537

โลกมันกลมจริง ๆ นั่นแหละ ทัง โรลชูวเลิกคิ้วขึ้นและหันไปมอง ซอง อันยี และหยิง เสี่ยวเซียว “ทำเป็นมองไม่เห็นพวกเขา แล้วมาเลือกชุดของพวกเราต่อเถอะ” ไม่จำเป็นต้องเสียเวลากับคนแบบนี้ ซอง อันยี และ หยิง เสี่ยวเซียวต่างก็ยอมรับว่า ดังนั้น ทั้งสองจึงหันไปเลือกเสื้อผ้าของตัวเองต่อไป หยาง เฉียนเฉียนรู้สึกไม่พอใจที่ถูกมองข้าม ได้สิ ในเมื่อพวกเขาแสร้งว่าไม่เห็นเธอ เธอก็จะไม่ปล่อยไปง่าย ๆ หยาง เฉียนเฉียนสูดหายใจเข้าลึก ๆ และเดินไปหาพวกเขาด้วยท่าทางหยิ่งยโส เธอมองชุดที่พวกเขากำลังเลือกและเยาะเย้ย “นี่ใครกันเนี่ย? ใช่ลูกสาวของพนักงานทุจริตคนนั้นรึเปล่า? เธอจะซื้อชุดราคาแพงพวกนี้ด้วยเงินที่พ่อแม่เธอยักยอกมาใช่ไหมล่ะ? กล้าดียังไง! ไม่รู้สึกละอายใจบ้างเหรอ!” ทันทีที่เธอพูดประชดประชันจบ ทุกคนในห้องโถงก็ได้ยินเสียงตบ มันฟังชัดและดังมาก ซอง อันยีรู้สึกโกรธจนร่างกายของเธอหยุดสั่นไม่ได้ เธอตะโกนอย่างโกรธเคืองออกไปว่า "ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอพูดถึงพ่อแม่ของฉันแบบนั้นหรอกนะ!" ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป ทัง โรลชูว และ หยิง เสี่ยวเซียวยังคงรู้สึกประหลาดใจอยู่ พวกเขารู้สึกขุ่นเคืองเมื่อได้ยินคำดูถูกของ หยา