บทที่ 549

“ลู เซียวเหยามาร่วมงานเหมือนกันสินะ” เมื่อได้ยินเสียง ทั้งชายหนุ่มและเด็กสาวข้างตัวก็หมุนหันกลับไปมองเจ้าของเสียงทันควัน ก่อนจะเห็น หยิง เสี่ยวเซียวยืนส่งยิ้มให้อยู่ก่อนแล้ว คืนนี้ หยิง เสี่ยวเซียวอยู่ในชุดเดรสสีฟ้าอ่อนตัวยาวสวยที่โชว์สัดส่วนได้รูป และส่วนเว้าส่วนโค้งที่เพอร์เฟคของเธอ ใบหน้าเล็กที่ถูกแต่งเติมด้วยเครื่องสำอางค์อย่างประณีตบรรจง เช่นเดียวกับริมฝีปากสวยสีแดงฉ่ำที่กำลังยกยิ้ม และแปลกตาวิบวับที่เสริมให้ดวงตากลมดูเปล่งประกายขึ้นอีก ล้วนแล้วแต่ขลับให้หญิงสาวดูงดงาม ลู เซียวเหยาถึงกับอึ้งไปพัก เขารู้ว่าคนตรงหน้าเป็นคนสวย แต่คืนนี้ดูเหมือนว่าเธอจะสวยกว่าปกติเสียอีก “เสี่ยวเซียว!” เด็กสาวที่ยืนอยู่ข้างเซียวเหยาร้องเรียก ทำให้เสี่ยวเซียวสังเกตเห็นร่างที่นั่งอยู่ข้างชายหนุ่ม นัยน์ตาสวยมองอย่างสำรวจ ก่อนจะเบิกกว้างด้วยความตกใจ พร้อมสาวเท้าเข้าไปหาคนทั้งคู่ “ซู ซินเล่ยเหรอ?” “ใช่แล้ว ฉันเอง” เด็กสาวผู้มีนามว่า ซู ซินเล่ยเอ่ยตอบและยิ้มกว้างให้กับอีกคน “เสี่ยวเซียว ไม่นึกเลยว่าเธอก็มางานนี้ด้วย” ‘แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ แถมยังนั่งข้าง ลู เซียวเหยาอีก? หรือว่าเธอจะเป็น…’ ได้