บทที่ 562

ลู ชินจินได้ยินคำพูดของ เซิน โมเฟย เขาจึงก้มศีรษะเก็บซ่อนความรู้สึกที่ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่เอาใว้ในดวงตาเขาไม่ให้ใครมาเห็น เขาเข้าใจชูวชูว และรู้ว่าไม่มีอะไรระหว่างเธอกับเหยียน ชู แต่ทว่า เหยียน ชูได้พบกับเธอในตอนดึก และเธอก็เข้าไปในรถของชายคนนั้น เขาไม่รู้ว่าเธอไร้เดียงสา หรือแค่งี่เง่าหรือโง่เพราะคิดไม่ได้ ทัง โรลชูวเดินไปและพูดอย่างระมัดระวัง "เซียวเหยา, โมเฟย พวกนายก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ" เมื่อได้ยินเสียงของเธอ ลู เซียวเหยาและ เซิน โมเฟยต่างก็หันศีรษะไปหาเธอ เมื่อพวกเขาเห็นเธอ แต่ละคนก็มีสีหน้าที่แตกต่างกัน ใบหน้าของ ลู เซียวเหยาไม่แสดงอารมณ์ออกมาเท่าไหร่ แต่สายตาของเขานั้นบอกเลยว่าเขาไม่พอใจสุด ๆ เซิน โมเฟยยิ้มเล็กน้อย เขาถามด้วยความเป็นห่วง “พี่สะใภ้เป็นไงบ้าง รู้สึกดีขึ้นรึยัง?” ทัง โรลชูวพยักหน้า "ดีขึ้น" ในขณะที่พูดนั้นสายของเธอไม่ได้มองไปที่พวกเขาเลย เขามองข้ามพวกเขาไปและมองไปยังที่ ลู ชินจินคนที่นั่งก้มหน้าอยู มีสายตาของเธอแสดงความรู้สึกที่สิ้นหวังออกมาอย่างชัดเจอ จากนั้นเธอก็ถอนสายตาออกและมองไปที่ ลู เซียวเหยาและ เซิน โมเฟย ก่อนที่จะยิ้มเล็กน้อย “นายสองคนมาเพราะข่าววั