บทที่ 627

ลุงซองกับน้าซองกลับบ้าน มันเป็นข่าวที่น่าตื่นเต้นมากสำหรับ ทัง โรลชูว และ หยิง เสี่ยวเซียว เพราะเธอขอเลิกงานก่อนเวลาแล้วตรงไปยังบ้านของซอง อันยี ทันทีที่พวกเขาเห็นลุงซองและป้าซอง ดวงตาของพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที “ชูว ชูว, เสี่ยวเซียว” น้าซองยังคงอ่อนโยนเหมือนเดิม ขณะที่เธอทักทายพวกเขาด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ลุงซองก็มองพวกเธอด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น “ป้าซอง!” ทัง โรลชูว และ หยิง เสี่ยวเซียว วิ่งเข้าไปกอดคุณป้าซง และพวกเขาก็ไม่สามารถห้ามน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาอาบที่แก้มของพวกเขาได้ “หนูคิดถึงคุณลุงคุณป้ามากค่ะ” ทัง โรลชูวพูดพร้อมกับร้องไห้ “หนูด้วยค่ะ” หยิง เสี่ยวเซียวพูดพร้อมเสียงสะอึก ในความคิดของทัง โรลชูว ป้าซองเป็นเหมือนแม่อีกคนของเธอ แม่ของเธอเสียชีวิตก่อนเวลาอันควร หลังจากที่ได้รู้จักกับอันยีแล้ว เธอก็รู้สึกถึงความรักของแม่จากป้าซองอีกครั้ง ดังนั้นลุงซองและป้าซอง จึงมีความสำคัญต่อเธอมาก “เด็กโง่ ร้องไห้ทำไม ลุงกับป้ากลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว” ตาของป้าซองก็แดงเช่นกัน และเธอก็ลูบหลังพวกเขาเบา ๆ “พ่อแม่ หนูกลับมาแล้ว” ซอง อันยีออกไปหาอะไรสักอย่างเมื่อเธอกลับมา เธอเห็นทั้งสามคนกำลัง