บทที่ 636

ลู เฉินซีรู้อยู่แก่ใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น เมื่อเขากลับไปถึงบ้าน เขามองดูผู้หญิงคนนั้นอย่างน่าสงสาร และเริ่มบ่นว่า “แม่ครับ พ่อครับ! เขาให้ตำรวจเมืองปักกิ่ง จับผมเข้าคุก และยังมีคนอยู่กับผมหลายคนในห้องขังเดียวกัน คนเหล่านั้นล้วนแต่เป็นพวกอันธพาลและ พวกเขารุมทำร้ายผมเมื่อพวกเขาอารมณ์ไม่ดี ผมไม่สามารถจัดการพวกเขาทั้งหมดได้ด้วยตัวผมเพียงลำพัง อย่างที่พ่อแม่เห็น... มันก็เลยกลายเป็นแบบนี้" ผู้หญิงคนนั้นคือ ลิน ซัวซี ภรรยาคนที่สองของลู ติงแบง เธอเลิกคิ้วด้วยความตกใจ “พี่ใหญ่ของลูกน่ะเหรอ” ลู เฉินซีพยักหน้าอย่างหนักแน่น "ใช่ ใช่! เป็นพี่ใหญ่เอง!" ลู ชินจิน! สายตาที่อาฆาตพยาบาลอยู่ในเปลือกตาของ ลิน ซัวซี เธอหันไปมอง ลู ติงแบงที่ยังโกรธอยู่ เธอปลอบโยนเขาอย่างอ่อนโยน "ติงแบง อย่าโกรธไปเลย เฉินซี เขาก็ไม่ต้องการให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอก" แต่ว่ามันทำให้ ลู ติงแบงโกรธมากขึ้น เขายกมือขึ้นและชี้ไปที่จมูกของลู เฉินซี และดุว่า “ถ้าแกไม่ใช่ไอ้ขี้ขลาดที่ไปเที่ยวเตร่ที่เมืองปักกิ่ง พอเมาแล้วขับหลังจากที่ดื่มไปไม่ใช่เหรอ ชินจินเลยส่งแกเข้าคุก มันสมควรแล้ว!” คำพูดของลู ติงแบง เห็นได้ชัดว่าเข้าข้างลู ชิน