บทที่ 639

เซิน โมเฟยเดินไปและจ้องมองที่ หยาง เฉียนเฉียนอย่างเย็นชาและดุดัน เขาออกคำสั่ง “เรียกรปภ.ให้ส่งคนมาลากเธอออกไป” เมื่อได้ยินว่าเธอจะถูกพาตัวออกไป หยาง เฉียนเฉียนก็เสียสติไป เธอตะโกนใส่ เซิน โมเฟยโดยตรง “เซิน โมเฟย , ซอง อันยีรองเท้าที่พังยับเยินไปแล้ว! ในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลเซิน คุณจะกล้าสวมมันได้ยังไง!” ทันทีที่เธอพูดคำเหล่านั้น ทุกคนในบริษัทก็รู้สึกว่ามีลมเย็น ๆ พัดผ่านพวกเขา พร้อมกับเสียง 'ซู่ ๆ' พวกเขาทั้งหมดรู้สึกถึงออร่าที่เย็นยะเยือกจากเจ้านายของพวกเขา ทุกคนยังคงเงียบด้วยความกลัว และจ้องไปที่เจ้านายของพวกเขาอย่างระมัดระวัง เจ้านายของพวกเขาเดินไปหาหยาง เฉียนเฉียน เขายื่นมือออกมา และคว้าเธอไว้ที่คอของเธอ ใบหน้าดูซีดไปในทันที “อะไร... คุณกำลังทำอะไร” เสียงของหยาง เฉียนเฉียน สั่นเล็กน้อย เซิน โมเฟยมองดูเธออย่างน่ากลัวด้วยรอยยิ้มกระหายเลือดที่มุมปากของเขา "หยาง เฉียนเฉียน ในเมืองปักกิ่ง ถ้าฉันต้องการฆ่าใครสักคน มันง่ายเหมือนการฆ่ามด เธอเชื่อไหมว่าฉันสามารถบีบคอเธอให้ตายในตอนนี้ได้เลย" ภาพลักษณ์ของ เซิน โมเฟยนั้นอ่อนโยน และมีอารยะธรรมมาโดยตลอด เขามีรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าที่ห