บทที่ 647

ก่อนที่ผู้อาวุโสเซินจะแต่งตั้งหลานสะใภ้ สิ่งเดียวที่ทำให้ ซอง อันยีมั่นใจก็คือ ความจริงที่ว่าโมเฟยรักเธอ ซู เหวินจิงเหมือนถูกฉีกหน้ากลางสี่แยก จ้องมองที่เธออย่างดุเดือด “คุณซอง คุณชอบเป็นมือที่สาม หรอ?” “มือที่สาม?” ซอง อันยีเลิกคิ้ว เธอยิ้มเยาะเย้ยขึ้นมา “โมเฟย เขาไม่ได้คบคุณ แล้วฉันจะเป็นมือที่สามได้ยังไง” ซู เหวินจิงเหล่ตาของเธอและพูดอย่างเย็นชาว่า “โมเฟยกับฉันหมั้นกันแล้วนะ คุณพูดอย่างนั้นหมายถึงว่าฉันเป็นมือที่สามอย่างนั้นเหรอ?” หน้าของ ซอง อันยีซีดไปสักพัก แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เธอยิ้ม “คุณซู คุณคิดว่าคู่บ่าวสาวจะแต่งงานกันอย่างแน่นอนหลังการหมั้นของพวกเขาเหรอคะ?” ซู เหวินจิงจ้องไปที่เธอ “ไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ?” “ไม่แน่นอน โมเฟยพาฉันมาที่นี่เพราะเขาต้องการเกลี้ยกล่อมคุณปู่ให้ยกเลิกการหมั้นนั้น” เมื่อเธอได้ยินเรื่องแบบนี้ ตาของซู เหวินจิง เธอก็โตเป็นประกาย สายตาของเธอบ่งบอกว่าเธอไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูด ซอง อันยียิ้มต่อไป “คุณซู ฉันรู้สึกของคนมันบังคับกันไม่ได้หรอกนะคะ เพราะว่าโมเฟยไม่รักคุณ การหมั้นจะมีดีอะไร คุณคิดว่าคุณจะมีความสุขหลังจากแต่งงานเหรอคะ?” ซู เหวินจิงรู้