บทที่ 1005

เมื่อมองดูดวงตาของเมเดลีนที่แดงจากการร้องไห้ ในที่สุดแววตาของเจเรมี่ก็สะท้อนความรู้สึกบางอย่างออกมา ชายหนุ่มไม่สามารถเพิกเฉยต่อการวิงวอนของเมเดลีนได้ นับประสาอะไรกับความปรารถนาของเธอ “มันอยู่ใต้ประตู” เจเรมี่เฉลยออกมาในที่สุด เมเดลีนรีบตะโกนบอกฟาเบียน “มันอยู่ใต้ประตู!” ฟาเบียนหมอบลง และคลำไปรอบ ๆ ก่อนจะพบกุญแจ เมื่อเปิดประตูได้ ทั้งเขาและโยริคก็วิ่งเข้าไปอุ้มลาน่าและนาโอมิที่หมดสติไปแล้วทันที เพราะลาน่าและนาโอมิถูกราดด้วยน้ำมันเบนซิน เปลวไฟที่กำลังปะทุจึงติดตัวในขณะที่ถูกอุ้มออกมา ขอบคุณนักผจญเพลิงที่มาทันเวลาและดับไฟไว้ได้ทัน ลาน่าและนาโอมิถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล โชคดีที่ทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในภาวะที่อันตรายถึงชีวิต ทว่าสุดท้ายแล้วปลายผมที่สั้นอยู่แล้วของลาน่านั้นถูกไฟไหม้และขาดเป็นกระจุก ขณะที่มีกลิ่นควันอบอวลไปทั่วเส้นผมของเธอ เมื่อรู้ว่าลาน่าและนาโอมิไม่เป็นไร เมเดลีนจึงกลับเข้าไปในรถอย่างกังวลใจ เธอได้แต่จินตนาการว่าเจเรมี่ต้องเกลียดลาน่าและตัวเขาเองมากเพียงใดถึงทำเรื่องแบบนี้ลงไป เมเดลีนเอื้อมมือไปหยิบรูปถ่ายของเอโลอิสและฌอนมาดูอย่างโหยหา “พ่อกับแม่จะตำหนิที่หนูขัดขวางเจเ