บทที่ 1036

เมเดลีนชำเลืองมองลาน่า “ฉันบอกว่าฉันมีเรื่องจะบอก” รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาของเจเรมี่ “ที่นี่ไม่มีคนนอก ธุระของฉันก็เป็นธุระของแฟนฉันเหมือนกัน ถ้าคุณมอนต์โกเมอรีมีอะไรจะพูดก็พูดมาสิ” คำพูดของเจเรมี่ทำให้หัวใจของเมเดลีนแหลกสลาย ขณะที่เธอกำลังจะพูด ลาน่าก็เดินเข้ามาอย่างสบาย ๆ พลางโน้มตัวเข้าไปใกล้เจเรมี่และเอ่ยว่า ”เจเรมี่คะ ในฐานะแฟนโดยชอบธรรมของคุณ ฉันจะไม่รบกวนการพูดคุยของคุณกับคุณมอนต์โกเมอรีหรอกค่ะ ฉันจะไปที่ร้านขนมชั้นล่าง แล้วรอคุณลงมาดื่มชายามบ่ายกับฉันทีหลังนะคะ” เจเรมี่ยิ้มให้ลาน่าอย่างอ่อนโยน “งั้นคุณไปก่อน เดี๋ยวผมตามลงไป” "ค่ะ" ลาน่ามองเหยียดและเดินผ่านเมเดลีนด้วยรอยยิ้มอิ่มเอมใจ “คุณมอนต์โกเมอรี ฉันได้ยินมาว่าคุณกำลังจะแต่งงานกับไรอัน โจนส์เร็ว ๆ นี้ การที่หาผู้ชายมาแต่งงานด้วยทันทีที่หย่าได้ คุณเองก็ไม่ใช่เล่น ๆ เลยนะ” ลาน่ายั่วโมโหอีกฝ่าย เมเดลีนเอ่ยโดยไม่เร่งรีบว่า "ถ้าพูดเรื่องวิธีการ ฉันจะเทียบกับเธอได้ยังไง? คุณผู้หญิงที่มีความกล้าหนาเสียยิ่งกว่ากำแพงเมือง" “...” สีหน้าของลาน่าบูดบึ้งในทันที “เอวลีน แก…” “ลาน่า เธอรู้อยู่แก่ใจว่าเธอเป็นใคร ถ้าเ