บทที่ 1248
“เอวลีน คุณกำลังทำอะไร?” เจเรมี่ดูงุนงง
“เราเป็นสามีภรรยากัน ฉันไม่ต้องการให้คุณตายโดยที่มีพิษที่น่ากลัวแบบนั้นอยู่ในร่างกาย” เมเดลีนมองตรงไปที่เขาแล้วฉีดยาเข้าไปในแขนเขาโดยไม่ลังเล
เธอมองดูเจเรมี่ที่ไม่ขัดขืนพลางตาของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดง “พรุ่งนี้คุณจะต้องขึ้นศาลแล้ว ฉันหวังว่านี่จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน”
เจเรมี่ดูเหมือนเคว้งไปเมื่อได้ยินสิ่งที่เมเดลีนพูด
ใบหน้าที่เศร้าสร้อยของเธอสะท้อนให้เห็นในรูม่านตาของเขา และก่อนที่จะเขาได้พูดอะไรเธอก็จากไปแล้ว
ทันทีที่เมเดลีนเดินออกไปที่ประตู เธอก็เห็นไรอันกำลังรอเธออยู่ก่อนแล้ว
เธอเดินไปหาเขาแล้วกล่าวขอบคุณจากนั้นก็ขึ้นรถไป
ไรอันรู้ว่าตอนนี้เมเดลีนกำลังรู้สึกหดหู่อยู่ เขาจึงไม่รบกวนเธออีก
หลังจากที่มาส่งเมเดลีนที่บ้าน เขาก็ตั้งใจชงกาแฟให้เธอ “คุณไม่ต้องคิดมาก การพิจารณาคดีในวันพรุ่งนี้ผมจะไปกับคุณเอง”
เมเดลีนรับกาแฟมาและพยักหน้าเบา ๆ
“ผมจะไปเอาของบางอย่างที่ห้องทำงานแล้วออกไปข้างนอกหน่อย” ไรอันบอกแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน
ขณะที่เขาเดินขึ้นไปชั้นบน โทรศัพท์บนโต๊ะกาแฟก็ดังขึ้น
เมเดลีนชำเลืองมองโทรศัพท์และเห็นว่าไม่มีชื่อของคนโทรบนห

Locked chapters
Download the Webfic App to unlock even more exciting content
Turn on the phone camera to scan directly, or copy the link and open it in your mobile browser
Click to copy link