บทที่ 1268

“ฉีดไปแล้วตั้ง 2 ครั้ง แต่เหมือนผลจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่อวดอ้างเลยนะ” ไรอันเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา ราวกับว่ากำลังไม่พอใจในผลลัพธ์ที่ได้ อดัมจึงเอ่ยอย่างเป็นมิตรกลับมา “ผลลัพธ์ของมันจะต่างออกไปตามร่างกายของแต่ละบุคคล หากว่าเมเดลีนเข้มแข็งมาก ยาก็จะออกฤทธิ์ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ” เขาหยุดชั่วขณะก่อนที่จะเอ่ยต่อด้วยความมั่นใจ “แต่ไม่ว่ายังไงเราก็จะไปถึงเป้าหมายที่วางไว้แน่นอน” ไรอันเลิกคิ้ว ดวงตาของเขาไม่ได้ให้ความรู้สึกผ่อนคลายอีกต่อไปและถูกแทนที่ด้วยประกายความชั่วร้ายแทน “อ้อ ผมได้ข่าวว่าเจเรมี่อยู่ที่เมืองวาย” อดัมเสริม ไรอันไม่แปลกใจ “ผมรู้ว่าเขาจะมาที่นี่ แต่เขาจะไม่มีวันหาที่นี่เจอ” สีหน้าของเขาเย็นชามากขึ้น ก่อนจะวางขวดยาแล้วลุกขึ้น “คุณชายหมายเลขหนึ่งของเกลนเดล... อยากเห็นเหมือนกันว่าจะเก่งสักแค่ไหน” เขาเชิดหน้าขึ้นอย่างเย่อหยิ่งพลางหัวเราะเบา ๆ ก๊อก ก๊อก มีคนเคาะประตูห้องทำงานอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็ตามมาด้วยเสียงของสาวใช้ที่มารายงานความคืบหน้า “นายท่านคะ เราได้ทำแผลให้คุณผู้หญิงเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้คุณผู้หญิงกำลังรับประทานอาหารอยู่ค่ะ" ได้ยินอย่างนั้นรอยยิ้มเย็นชาของไรอันก