บทที่ 719

ณ ตอนนี้ เจเรมี่หวังเป็นอย่างยิ่งว่าตาของเขาจะมืดบอดอีกครั้ง ภาพตรงหน้าช่างบาดตาเขาเหลือเกิน ในหัวของเขามีแต่เพียงความว่างเปล่าตอนที่เห็นเมเดลีนปล่อยให้เฟลิเป้อุ้มเธอโดยไม่มีท่าทีขัดขืน จากนั้นพวกเขาก็ขึ้นรถและจากไป ‘ลินนี่ จนถึงท้ายที่สุดแล้ว คุณก็ยังคงไม่ให้โอกาสผมได้เริ่มต้นใหม่ ‘ท้ายที่สุด คุณก็ยังคงเลือกเฟลิเป้อยู่ดีสินะ? ในขณะที่มองดูรถวิ่งออกไป เขายืนรับไอเย็นที่พัดมาตามลมในฤดูใบไม้ร่วงและรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเขาถูกปิดผนึกอยู่ในถ้ำน้ำแข็งอันเป็นนิรันดร์ มันช่างหนาวเย็นไปถึงกระดูก เฟลิเป้วางแผนการสำหรับมื้อค่ำครั้งนี้ไว้ทั้งหมด ในเวลาเดียวกัน เฟลิเป้ยกมือขึ้นมาลูบไล้ใบหน้าอันร้อนผ่าวพลางมองดูเมเดลีนที่กำลังเอนกายพิงไหล่ของเขาอยู่ ใบหน้าของเธอแดงก่ำเป็นอย่างมาก “เอวลีน ผมจะดูแลคุณให้ดีกว่าเจเรมี่แน่นอน” “ผมจะให้ทุกอย่างที่มันไม่มีวันจะมอบให้คุณได้” เขาพูดก่อนที่จะจูบเส้นผมของเมเดลีน รอยยิ้มของปีศาจร้ายปรากฏอยู่บนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา “เอวลีน คุณเป็นของผมคนเดียว” เมเดลีนได้ยินเสียงใครบางคนกำลังพูดคุยกันอย่างเลือนราง แต่ถึงกระนั้น จิตใจเธอตอนนี้ไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเสี