บทที่ 857

เมเดลีนจับมือของเจเรมี่และวางมันลงไปที่ท้องของเธอ “คุณมีความสุขกับคำตอบนี้ไหม?” เจเรมี่อึ้ง สมองของเขาไม่สามารถรับรู้ได้ถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในตอนนี้ อย่างไรก็ตาม เขาค่อย ๆ เริ่มเข้าใจในสิ่งที่เมเดลีนอยากจะพูด มือของเขาลูบบนหน้าท้องที่ป่องออกเล็กน้อยนั้นอย่างนุ่มนวล และเขารู้สึกได้ถึงความสุขที่พรั่งพรูอยู่ในอกของเขาอย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน ‘ลูกของผม’ ‘ลูกของผมกับลินนี่’ เจเรมี่รู้สึกผิดที่เขาไม่เคยชื่นชมหรือดูแลเธอในตอนที่เธอท้องก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยสัมผัสท้องของเธอก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาคิดถึงเรื่องอาการของเธอ เขาก็รู้สึกปวดใจอีกครั้ง เขาคงจะเลือกเมเดลีนอย่างไม่ลังเลถ้าเขาต้องเลือกระหว่างเธอและเด็ก เจเรมี่ตัดสินใจที่จะบอกกับเมเดลีนเรื่องอาการของเธอในตอนที่เขาได้ยินเธอพูดว่า “เจเรมี่ ตอนที่ฉันตั้งท้องแจ็คและลิลลี่ คุณไม่ได้อยู่ข้าง ๆ ฉัน ไม่ว่ายังไงก็ตาม คุณต้องรับผิดชอบเด็กคนนี้ในฐานะพ่อ ดังนั้น เชื่อฉันและกลับไปที่เกลนเดลเถอะ” เจเรมี่ขมวดคิ้วและคิดถึงลิเลียน เขายังไม่ได้หาทางแก้แค้นให้กับลิเลียนเลย ดังนั้น เขาจะกลับไปแบบนี้ไม่ได้ เมเดลีนถามด้วยคว