บทที่ 860

“คุณวิทแมน ถ้าคุณไม่ยอมรับกับข้อตกลงนี้ละก็ งั้นผมก็เกรงว่าผลงานศิลปะชิ้นโบว์แดงชิ้นนี้คงไม่สามารถเดินออกไปจากประตูนี้ได้ ใช่ไหม คนสวย?” เมเดลีนไม่อยากที่จะช่วยพวกเขาสักคน หลังจากที่เธอมองไปที่ท่าทีที่เย่อหยิ่งของชายคนนั้นและสีหน้าที่มืดมนของเฟลิเป้ คนเดียวที่เธออยากจะช่วยในตอนนี้คือตัวเธอเองและเจเรมี่ ในขณะที่เฟลิเป้กำลังลังเล เมเดลีนก็ยืนขึ้นด้วยรอยยิ้มที่เจิดจ้า “ใครบอกว่าฉันกำลังจะเดินออกจากประตูนี้งั้นเหรอ?” เมื่อเมเดลีนกล่าวเช่นนั้น เฟลิเป้และฟาเบียนก็ตกตะลึง ชายทั้งสองมองที่ใบหน้าอันยิ้มแย้มของเธอ สายตาของพวกขาเต็มไปด้วยความสงสัยและความประหลาดใจ “เอวลีน คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? คุณอยากจะอยู่ที่นี่ใช่ไหม?” เฟลิเป้ไม่อยากเชื่อ เมเดลีนเพ่งมองไปที่เฟลิเป้อย่างเยือกเย็นก่อนที่หันสายตาคู่สวยไปที่หน้าของฟาเบียน “เขาปฎิบัติกับฉันที่นี่อย่างดีมากจนฉันไม่อยากจากไปเลย” แววตาของฟาเบียนเป็นประกายในขณะที่เขายิ้มเยาะ “คุณพูดจริงเหรอ?” “แน่นอนสิ” เมเดลีนมองอย่างเย่อหยิ่งไปที่เฟลิเป้ สีหน้าของเขาเริ่มมืดมนขึ้นเรื่อย ๆ “ฉันไม่อยากอยู่กับผู้ชายคนนี้อีกต่อไปแล้ว ถ้าคุณมีทักษะและความสามารถ งั