บทที่ 902

“ฉันจะให้เลขาฯ ของฉันตามเรื่องสัญญาให้คุณถ้ามีอะไรอื่นอีก” หลังจากที่เธอกล่าวเช่นนั้น เธอก็ยิ้มและควงแขนของเจเรมี่ “สามีขา ไปข้างบนกันเถอะค่ะ” “ได้ครับ” เจเรมี่ยอมให้เมเดลีนเดินพาพวกเขาไปยังลิฟต์ก่อนที่เธอจะดึงแขนของเขา อย่างไรก็ตาม เขาก็ร้อนใจ ลาน่ามองแผ่นหลังของเมเดลีนและเจเรมี่ เธอได้ยินคนรอบตัวเธอกำลังนินทาเธออยู่ เธอหยิบบุหรี่ไฟฟ้าอันเรียวยาวออกมาจากกระเป๋าและสูบมัน พลางพ่นควันสีขาวออกมาอย่างชำนาญ “เอวลีน นายหญิงแห่งตระกูลมอนต์โกเมอรีสินะ” เธอยิ้มก่อนที่จะหันจากไป ในลิฟต์ บรรยากาศในตอนนั้นหนาแน่นไปด้วยความเงียบสงัด เจเรมี่มองใบหน้าที่สงบแต่ก็เยือกเย็นของเมเดลีนอย่างระมัดระวัง “ลินนี่ เมื่อคืน...” “คุณไม่ได้ต่อรองธุรกิจกับใครเมื่อคืนนี้ คุณไปเจอกับลาน่า คุณอยู่ค้างคืนด้วยกันใช่ไหม?” เมเดลีนตั้งคำถามในทันทีขณะที่มองไปยังชายซึ่งสงบปากสงบคำคนนั้น “หล่อนชอบคุณใช่ไหม?” เจเรมี่ปฏิเสธไม่ได้ว่าลาน่ามีความคิดที่ไม่ดีต่อเขา แต่เขาให้คำมั่นอย่างจริงจังกับเมเดลีน “เอวลีน ผมจะไม่รักผู้หญิงคนไหนนอกจากคุณ” เมเดลีนมองสายตาที่เสน่หาของเจเรมี่ก่อนที่จากนั้นเธอก็ถูกดึงเข้ามาในอ้อมแขนของเข