บทที่ 905

เมเดลีนเห็นชายคนหนึ่งกับผู้หญิงอีกคนกำลังเริ่มกอดและจูบกันอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้คือลาน่าอย่างแน่นอน และชายคนนั้นคือ… มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เธอจะจำส่วนโค้งของแผ่นหลังชายคนนั้นซึ่งสลักอยู่ในส่วนลึกในใจของเธอผิดไป “เจเรมี่…” มีความเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องเกิดขึ้นในใจของเธอ พลันความคิดของเธอก็สับสนยุ่งเหยิง เธอพยายามควบคุมสติของตัวเอง แต่ความรู้สึกของเธอก็ดูเหมือนจะยิ่งควบคุมไม่อยู่ แสงไฟสลัวตรงหน้าดวงตาของเธอและกลิ่นหอมเป็นเอกลักษณ์ทำให้เธองุนงง ลาน่าลืมตาอันทรงเสน่ห์ของเธอและยิ้มอย่างผู้ชนะให้กับเมเดลีนที่ค่อย ๆ หน้าซีดลง “คุณหญิงวิทแมน คุณมาถึงแล้วเหรอ?” น้ำเสียงของเธอเย่อหยิ่ง ดูถูก และยั่วยุ “การจูบของคุณวิทแมนช่างดีจริง ๆ ผู้ชายแบบนี้ทำให้ฉันอดใจไม่ได้เลยจริง ๆ” เธอรู้ว่าลาน่าจงใจที่จะยั่วโมโหเธอ แต่เมเดลีนก็สงบใจตัวเองลงไม่ได้ เธอรีบกำหมัดและเดินเข้าไปข้างหลังชายคนนั้นก่อนที่จะดึงเขาและลาน่าออกจากกัน “เจเรมี่ คุณกำลังทำอะไร? คุณบ้าไปแล้วรึไง?” เธอประณามในขณะที่หัวใจยังคงเจ็บปวด การมองเห็นของเธอเริ่มพร่าเลือน แต่เธอก็ยังคงเห็นได้ชัดเจนว่าชายที่อยู่ตรงหน้าเธอกำลังหัวเราะคิกคักอ