บทที่ 919

ปลายนิ้วของเมเดลีนที่กำลังลูบรูปของเจเรมี่หยุดลงอย่างกะทันหัน แม้ว่าเธอยังไม่เห็นใคร แต่ใบหน้าที่ทำให้เธอรู้สึกเกลียดก็ปรากฏขึ้นในความคิดของเธอแล้ว “จุ๊ ๆ เธอเพิ่งจะเศร้ามากไม่ใช่เหรอจ๊ะ?” เสียงกำชัยชนะของลาน่าดังขึ้นจากที่ไกล ๆ มายังเธอ เมเดลีนลืมตาที่สวยงามและเยือกเย็นขึ้นพลางหยุดไม่ให้ลาน่าเข้ามา “ออกไป เราไม่ต้อนรับเธอที่นี่” ลาน่ากอดอกพร้อมกับรอยยิ้มบนหน้าของเธอ “ฉันเป็นเพื่อนของคุณวิทแมน และตอนนี้เขาก็ตายแล้ว มันก็แน่อยู่แล้วที่ฉันจะมาแสดงความเคารพ” เธอเดินไปข้างหน้าขณะที่พูด วางดอกไม้ที่เธอนำมาด้วยลง เมเดลีนจับข้อมือของลาน่าเพื่อกันเธอออกจากการมอบดอกไม้ “ลาน่า อย่าคิดนะว่าเธอจะทำอะไรที่เธอต้องการก็ได้เพียงเพราะเธอมาจากแก๊งสเตเจี่ยน” “ที่นี่ไม่ใช่เมืองเอฟ หรือฐานที่มั่นของแก๊งสเตเจี่ยน สามีของฉันไม่ต้องการให้ผู้หญิงหน้าด้านอย่างเธอมาแสดงความเคารพ ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!” เธอแย่งช่อดอกไม้จากมือของลาน่าและโยนมันลงในเตา “ไสหัวไป” เธอไม่เหลือที่ว่างให้กับศักดิ์ศรีของลาน่า รอยยิ้มที่อยู่บนใบหน้าของลาน่าได้เหือดแห้งไปอย่างเห็นได้ชัด และขณะที่เธอกำลังเดือดขึ้น คาเลนก็วิ่งเข้าม