บทที่ 933

เมื่อวินส์ตันเห็นว่าเมเดลีนยอมรับเรื่องนั้น เขาก็มองเธอด้วยความตกใจ คาเลนยิ่งรู้สึกโกรธ “เอวลีน หล่อนไม่ละอายใจตัวเองรึไง? มันเป็นเพียงแค่ช่วงเวลาสั้น ๆ ตั้งแต่ที่เจเรมี่เสียชีวิตแล้วหล่อนก็มีความรักครั้งใหม่แล้วงั้นเหรอ? หล่อนไร้ศีลธรรมและทำเรื่องพวกนั้นกับผู้ชายคนอื่นได้ยังไง? หล่อนนี่มัน...” “ช่วยฟังฉันหน่อยได้ไหม?” เมเดลีนแทรกคาเลนว่า “ดูให้ดีสิ แล้วคุณจะเห็นว่าผู้ชายในรูปคนนั้นคือเจเรมี่ เขายังมีชีวิตอยู่” “อะไรนะ?!” “อะไรนะ?!” วินส์ตันลุกขึ้นอย่างกะทันหัน ตกใจพอ ๆ กับคาเลน “คุณจำเขาจากด้านหลังไม่ได้รึไง?” เมเดลีนยื่นรูปให้ แม้ว่ามันเป็นเพียงแค่แผ่นหลังของเขา เมเดลีนก็บอกได้เสมอว่านั่นคือเขา เมื่อคาเลนเหลือบมองมัน เธอก็ขยำรูปนั้นเป็นลูกบอลและโยนมันไปที่เท้าของเมเดลีน “หล่อนคิดว่าการหาคนที่มีขนาดตัวเท่ากับเจเรมี่มาจะทำให้หล่อนรอดตัวไปได้ง่าย ๆ เหรอ? หล่อนบอกว่านี่คือเจเรมี่ใช่ไหม? ก็ได้ ถ้าหล่อนพาเขามาได้ในตอนนี้ ฉันจะเชื่อ! ไม่เพียงแต่ฉันจะเชื่อ แต่ฉันจะคุกเข่าและคำนับเธอด้วย!” เมเดลีนไม่รู้ว่าเธอจะพาเจเรมี่มาหาคาเลนและวินส์ตันในตอนนี้ได้อย่างไร ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไ