บทที่ 974

หลังจากเอวาเอ่ยเช่นนั้น เลขาของเมเดลีนก็เคาะประตู “คุณนายวิทแมนคะ มีชายหนุ่มถือช่อดอกกุหลาบแจ้งว่าเขาต้องการพบคุณค่ะ เขารออยู่ที่ด้านนอกตอนนี้” “ชายหนุ่ม? ดอกกุหลาบ?” เอวางุนงง “แมดดี้ นั่นคนที่ชอบเธอหรือเปล่า? หรือเขาคิดว่าเจเรมี่ตายแล้ว นี่เลยเป็นสาเหตุที่เขาเข้าหาเธอในตอนนี้?” เมเดลีนค่อนข้างคิดมาก ดังนั้นจึงบอกให้โคโค่ปฏิเสธเขาไป แต่อย่างไรก็ตาม เมเดลีนยังได้ยินเสียงอันคุ้นเคยจากด้านนอกของออฟฟิศ “คุณผู้หญิงนี่มันก็นานแล้วนะ คุณลืมผมแล้วจริง ๆ เหรอ?” เมื่อได้ยินเสียงนั้น เธอก็ได้เห็นใบหน้าไม่จริงจังของฟาเบียนปรากฏขึ้นตรงหน้า เอวาสับสน “แมดดี้ เขาคือ?” “ผมเป็นเพื่อนชายคนสนิทของเอวลีนครับ” ฟาเบียนกล่าวอย่างซุกซน จากนั้นเขาจึงเลิกคิ้วแล้วเดินไปยังเอวลีน “ผมพูดถูกไหม?” เขาถามพร้อมรอยยิ้ม จากนั้นเขาจึงสังเกตว่าดวงตาของเอวลีนแดงช้ำและดูเหมือนเพิ่งจะผ่านการร้องไห้มา รอยยิ้มของฟาเบียนหายไปแล้วแทนที่ด้วยความจริงจัง “เอวลีน คุณอารมณ์เสียเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่ของคุณสินะ?” ฟาเบียนถามอย่างอ่อนโยน “ที่จริงแล้ว ผมมาเพื่อขอโทษคุณเกี่ยวกับเรื่องนั้นล่ะ” “ขอโทษ? สำหรับเรื่องอะไร? ค