บทที่ 1108

ท่าทีบนใบหน้าของนิคแสดงความสมเพชขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อเขาได้ยินแมนดี้พูดขึ้นด้วยความถ่อมตัวอย่างนี้ “ประธานซิมเมอร์ ในเมื่อคุณพูดแบบนี้ อย่างนี้ผมคงต้องระมัดระวังธุรกิจของคุณแล้วล่ะ” “ถุงน่องพวกนี้ ผมต้องการมันทั้งหมด!” เมื่อนิคพูดจบท่าทางของเขาดูร้ายกาจขึ้น “ผมอยากซื้อสักคู่เหมือนกัน!” “ฮ่าฮ่าฮ่า…!” ลูกน้องของนิคหัวเราะอย่างน่าสมเพช สายตาที่เต็มไปด้วยความใคร่ของพวกเขาจับจ้องไปที่แมนดี้ นิคแสยะยิ้มอย่างชั่วร้ายและพูด “แมนดี้ ฉันได้ยินมาว่าเธอทิ้งกรรมสิทธิ์หุ้นของซิลเวอร์นิมบัส เอ็นเทอร์ไพรส์ไปทั้งหมด อย่างนี้ก็หมายความว่าเธอไม่เหลืออะไรแล้ว บางทีเธออาจจะเช่าบ้านไม่ได้ด้วยซ้ำ!” “เอาอย่างนี้ไหม? ตอนนี้บริษัทของเรากำลังหาเลขาให้ฉันอยู่ด้วยเงินเดือนเจ็ดร้อยแปดสิบดอลลาร์ต่อเดือน” “ตอนนี้ฉันยังไม่เจอผู้สมัครที่เหมาะสม แต่ถ้าเธอทำตัวดี ฉันให้ตำแหน่งนั้นกับเธอได้นะ!” “แต่เธอจะต้องจำเงื่อนไขหนึ่งข้อของการเป็นเลขาของฉัน คือเธอจะต้องนอนกับฉัน!” ฮาร์วีย์อดทนต่อไม่ไหวอีกแล้ว ผู้ชายคนนี้หยาบช้าเกินไป ตอนนี้ฮาร์วีย์ไม่ต้องการอะไรนอกจากการพุ่งตัวไปตบผู้ชายคนนี้และกดหัวของเขาลงชักโครก แต่แมนด