บทที่ 1337

พวกอันธพาลท้องถนนไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต พวกเขาทั้งหมดมองไปที่กลุ่มชายผู้มาเยือน ขณะที่การแสดงออกทางสีหน้าของพวกเขานั้นดูตึงเครียดขึ้นมาทันที พวกเขานั้นดูลึกลับมาก พวกเขาดูแปลกมากไม่ว่าใครจะมองอย่างไร "กองกำลังพิเศษเหรอ? แล้วไง?” นายใหญ่ที่สี่ของตระกูลเยตส์โพล่งออกมาด้วยความเย็นชา “ลืมไปหรือเปล่าว่าฉันก็มาจากหน่วยรบพิเศษเหมือนกัน?” “แม้ว่าพวกคนเหล่านี้จะเป็นทหารชั้นสูง พวกนายก็ยังคงต้องฆ่าพวกเขาทุกคน!” “พวกเรามีตั้งหนึ่งหมื่นห้าพันจะกลัวแค่ยี่สิบคนนี้จริง ๆ เหรอ?! ไปจัดการพวกมันซะ!" วินาทีต่อมาพวกอันธพาลทั้งหมดมองหน้ากันแล้วหัวเราะอย่างเยือกเย็น 'นายใหญ่ที่สี่ของตระกูลเยตส์พูดถูก พวกมันมีเพียงแค่ยี่สิบคน พวกมันจะสามารถทำอะไรกับพวกเราทุกคนได้บ้าง?' "ลุย!" พวกอันธพาลทั้งหมดต่างก็พุ่งไปข้างหน้า กองกำลังการ์ดมังกรทั้งยี่สิบคนเคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียงกัน ดาบเหล็กโบราณและอาวุธปืนล้ำสมัยเล็งไปที่ศัตรูในเวลาเดียวกัน ปัง ปัง ปัง! เสียงดังโครมครามไปทั่วทั้งสุสาน พวกอันธพาลที่ต้องการเข้าใกล้ฮาร์วีย์ล้วนนอนราบเป็นหน้ากลองกับพื้นทันที ในเวลาเ