บทที่ 2088

ฮาร์วีย์หรี่ตาขณะศึกษาแผนที่ "น่าสนใจ ฉันสงสัยว่าสุดท้ายแล้วตระกูลสมิธจะสามารถทำให้ฉันประหลาดใจในครั้งนี้ได้หรือเปล่า?” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น “เราเตรียมอะไรไว้ให้พวกเขาบ้าง?” “สาวกของหลงเหมินหลายสิบคนกำลังรอซุ่มโจมตีพวกเขาที่ท่าจอดเรือ เราได้คนที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับอาวุธปืนอย่างที่คุณเคยถามหามาแล้ว” ราเชลตอบด้วยความเคารพ “ฉันควรเรียกให้คนมาที่นี่เพิ่มไหม หัวหน้าสาขา?” ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ “ไม่จำเป็นหรอก ปรากฏการณ์ในวันนี้เป็นเพียงการหว่านความบาดหมางเล็กน้อยระหว่างเฮกเตอร์และเทอร์รี่เท่านั้น “ยังมีเรื่องที่ฉันอยากจะยืนยันอยู่ด้วย “นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันมีแผนอื่นรองไว้” ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดโทรออก "อะไรกัน?" น้ำเสียงที่ห่างเหินดังขึ้นจากอีกฝั่งหนึ่งของสาย ฮาร์วีย์ยิ้ม “คอร่า ฉันขอให้เธอปกป้องมิเชลไม่ใช่เหรอ? แล้วเธอโดนลักพาตัวไปได้ยังไง?” “คุณขอให้ฉันรักษาชีวิตเธอไว้ ชีวิตของเธอไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย แล้วเรื่องนี้มันสำคัญกับฉันตรงไหน” น้ำเสียงของผู้พูดเย็นชาและไม่แยแส ฮาร์วีย์ตกตะลึง แต่แล้วก็หัวเราะออกมา “ลืมเรื่องนั้นไปซะ ฉันยังมีอย่างอื่นที่อยากให้เธอทำ” “อ