บทที่ 2129

ฮาร์วีย์จ้องไปที่ชื่อบนโทรศัพท์ ลิเลียน เยตส์ เขาถึงกับพูดไม่ออก เขาได้รับข้อความจากแมนดี้เมื่อไม่กี่วันก่อน เธอบอกว่าทั้งไซม่อนและลิเลียนจะมาถึงมอร์ดูก่อนกำหนด แต่ตอนนั้นเขามัวแต่หมกมุ่นอยู่กับเรื่องอื่นจึงไม่ได้เก็บเรื่องนี้ไว้ในหัว ฮาร์วีย์บอกลาจาเดนอย่างสุภาพ เขารับข้อตกลงและจากไปโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ จาเดนเฝ้าดูฮาร์วีย์ห่างออกไปด้วยสีหน้าครุ่นคิด หลังจากนั้นไม่นานพ่อบ้านก็ปรากฏตัวขึ้น เขายังจ้องตามฮาร์วีย์ขณะที่ฮาร์วีย์จากไป “นายท่าน ผู้ชายคนนี้คุ้มค่าแก่การลงทุนจริง ๆ เหรอ?” “สิ่งที่นายท่านให้เขาไปคือหุ้นสิบเปอร์เซ็นต์ของที่ดินตระกูลสมิธ ซึ่งมีรายได้หลายพันล้านดอลลาร์ต่อปี…” จาเดนยิ้มอย่างมีความหมายและตอบว่า “นายลืมไปแล้วเหรอ? ตระกูลสมิธเก่งเรื่องการลงทุนจะตาย” “ฉันคิดว่าการลงทุนครั้งนี้แสนจะคุ้มค่า” *** ครึ่งชั่วโมงต่อมา ที่ทางเดินวีไอพีของสนามบินนานาชาติมอร์ดู... หญิงวัยกลางคนสวมชุดขนมิงค์แม้อากาศจะร้อนยืนอยู่ เธอแสดงอารมณ์ที่เย่อหยิ่งของเศรษฐีผู้มั่งคั่งและใบหน้าของเธอก็เรียกได้ว่าภาคภูมิใจในตัวเองเป็นอย่างมาก มีกระเป๋าถือใบใหญ่และใบเล็กอยู่ข้างเธอหลายใบ ช