บทที่ 2185

เพล้ง! ทันใดนั้นเชอริลก็เหวี่ยงมือขวาของเธอออกไป แก้วไวน์ในมือของเธอแตกเป็นเสี่ยง ๆ ขณะที่มันตกลงสู่พื้น ทิ้งเศษแก้วและไวน์แดงไว้ทั่วบริเวณ ความโกรธของเธอเด่นชัดออกมา เธอยืนขึ้นกอดอกและจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเป็นผู้ใหญ่ “นายยอร์ก นายยโสเกินไปแล้ว! “นายกำลังล้ำเส้น! “นายรู้หรือเปล่าว่านายกำลังทำอะไรอยู่ “ฉันเคยเห็นคนบ้า ๆ บอ ๆ มากมายในชีวิตของฉัน “แต่พวกเขาไม่เหมือนนาย พวกเขาล้วนมีทักษะ อำนาจ และสถานะที่สูงส่งเพียงพอ! “แต่นายเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้าน! ถึงกระนั้นแค่ชั่วพริบตาเดียว นายกลับแสดงให้ฉันเห็นว่านายบ้าแค่ไหน "ฉันขอเตือนนายไว้เลย ไม่เพียงแต่นายจะเสียโอกาสที่ฉันหยิบยื่นให้ไปเท่านั้น แต่นายยังทำให้ฉันโกรธอีกด้วย! “วันนี้นายจะต้องชดใช้!” ใบหน้าของเชอริลเย็นชาและไม่มีใครกล้าสงสัยในสิ่งที่เธอต้องการ แต่ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเปิดเผยและพูดเบา ๆ ว่า “เอาสิ คุณซาเวียร์ อย่ามัวเสียเวลาอยู่เลย “ถ้าเธอมีไม้เด็ดอะไร ก็หยิบออกมาให้ฉันดูได้เลย ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันขอแนะนำให้เธอเลิกหยิ่งผยองได้แล้ว “เธอบอกว่าเธอจะบดขยี้ฉันได้งั้นเหรอ? งั้นก็ลองดูสักตั้ง “แต่ฉันขอเตือนเธอไส้เลย ในเวลาเพียงห