บทที่ 2211

ฮาร์วีย์ ยอร์กพูดอย่างเฉยเมยโดยเอามือไพล่หลังว่า “เราควรหาทางออกด้วยตัวเองเสมอ “การเอาชีวิตรอดจะมีประโยชน์อะไรถ้าคนอื่นเสนอวิธีให้?” “ช่างกล้า…” ทีแกน บาวเออร์เอื้อมมือไปตบแก้มขวาของฮาร์วีย์ “น่าเสียดายที่ไม่ว่าคุณจะกล้าหาญแค่ไหนมันก็ไม่มีความหมายอะไรกับผม “ในเมื่อคุณไม่ยอมรับน้ำใจดีของอิชิกาวะ ยูกิโกะ งั้นมากับผม “เรามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะ!” ทีแกนพ่นลมร้อนออกจากปากขณะที่เขาพูด สายตาของเขารุนแรง! เห็นได้ชัดว่าเมื่อฮาร์วีย์จากไปกับเขา ฮาร์วีย์จะต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตายอย่างไม่ต้องสงสัย จัสติน วอล์กเกอร์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาในที่สุดก็ไม่สามารถรั้งตัวเองไว้ได้อีกต่อไป เขาก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “ผู้บัญชาการบาวเออร์ ฉันเกรงว่านี่ไม่ถูกต้อง…” ปัง! ทีแกนดีดนิ้ว และทันใดนั้นก็มีคนยิงจัสตินเข้าที่เท้า ทำให้รองหัวหน้าสาขาของหลงเหมินสาขามอร์ดูล้มลงกับพื้นพร้อมกับร้องลั่น “คุณคิดจะสอนผมเหรอ? “คุณเป็นเพียงขี้ข้าที่ถูกเลี้ยงดูโดยตระกูลบาวเออร์ คุณมีสิทธิ์อะไร?” สีหน้าของฮาร์วีย์เคร่งขรึมมากขึ้นเรื่อย ๆ การกระทำของทีแกนท้าทายขีดจำกัดของเขาอย่างต่อเนื่อง “ทำไม?