บทที่ 226

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำพูดนั้นและพูดว่า "ผู้อาวุโสซิมเมอร์ผ่อนปรนมากเกินไป แซ็คทำเรื่องที่ร้ายแรงเช่นนั้นอย่างน้อยอาวุโสซิมเมอร์ควรลดตำแหน่งของเขาในบริษัท เพื่อเป็นบทเรียนให้กับคนในซิมเมอร์คนอื่น ๆ ไม่ใช่เรื่องตลกที่จะให้เขาไตร่ตรองถึงสิ่งที่เขาทำลงไปเพียงนั้น” “ยิ่งไปกว่านั้นผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่เพียงแต่เข้าข้างแซ็ค แต่ยังไม่สนใจความรู้สึกของแมนดี้ด้วย…” “ดูนายวิเคราะห์สิ่งเหล่านี้ด้วยความฉลาด แล้วมันได้อะไร?” ลิเลียนพูดเสียงหลง “วันนี้นายทำอะไรบ้าง? ทำไมนายไม่ไปที่ บริษัทกับแมนดี้อย่างน้อยก็เพื่อช่วยเธอ! ไอ้ขยะไร้ค่า!” ฮาร์วีย์ไม่ได้พูดอะไร เขาคุ้นเคยกับท่าทีของลิเลียน สิ่งเดียวที่เขาทำคือถอนหายใจ ที่ว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์วางแผนที่จะล้มแมนดี้เป็นความจริงอย่างแน่นอน ฮาร์วีย์รู้ดีว่าแมนดี้ไม่กล้าสู้กับซิมเมอร์ “เอาล่ะ อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีกต่อไปเลย” แมนดี้พูดหน้ามุ่ย “ไม่มีความหมายที่จะพูดเรื่องนี้ต่อไป…โอ้ ใช่ ขอโทษสำหรับความเข้าใจผิดเมื่อวานนี้นะคะ…” “เข้าใจผิด? มีอะไรจะเข้าใจผิดเกี่ยวกับมัน? แม้ว่าแซ็คจะเป็นคนวางแผนเหล่านี้ทั้งหมด แต่แซ็คคนงี่เง่าคนนั้นก็ยังคงโจมตีลูกเมื่