บทที่ 2386

ปัง! ฮาร์วีย์ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า ขณะที่เขาโอบคอไทเรล เขาก็หยิบปืนออกจากเอวของไทเรลด้วย... ก่อนที่จะเหนี่ยวไกไปที่เข่าซ้ายของไทเรล เสียงดังก้องไปทั่วห้องโถง ทุกคนมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตายากจะเชื่อ พวกเขาตกใจสุดขีด แม้แต่ควินนี่ก็ยังยืนนิ่งตัวแข็ง เธอพูดอะไรไม่ออก ในสถานที่เช่นนี้ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ฮาร์วีย์ลงมือทำจริงและเหนี่ยวไกโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย! เขาบ้าหรือเปล่า? หรือเขาอาจจะมีอำนาจที่จะทำแบบนั้นจริง ๆ? ที่เขากล่าวกันว่าฮาร์วีย์เป็นคนกล้าหาญอย่างแท้จริง ทุกคนคงต้องยอมรับความจริงนั้น ผู้ที่เข้าไปในอาคารของวังมังกรมักจะหวั่นเกรงขึ้นมาโดยอัตโนมัติ หากถูกบังคับให้คุกเข่าพวกเขาก็มักจะรีบคุกเข่าในทันที แต่ฮาร์วีย์ไม่เหมือนใครเลย เขาเป็นคนใจเย็น แต่ก็โหดเหี้ยมในเวลาเดียวกัน เอ็ดวินยิ้มจาง ๆ เขารู้ว่าไม่มีใครสามารถล้มฮาร์วีย์ลงได้ ไม่ว่าฮาร์วีย์จะอยู่ที่ฮ่องกงหรือลาสเวกัสก็ตาม โยอาน่าตัวแข็งทื่อไปหมด เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็ทำไม่ได้แม้ว่าเธอจะพยายามแล้วก็ตาม “สารเลว!” ควินตันทำลายความเงียบ ด้วยเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดสั้น ๆ และโบกมือส่งสัญญาณให้ผู้คุ้มกั