บทที่ 238

สุดท้ายแล้วเลขาก็แค่คนนอก เขาก็ทำได้แค่เตือนผู้อาวุโสซิมเมอร์ได้ในช่วงเวลาสำคัญเท่านั้น อย่างไรก็ตามเมื่อผู้อาวุโสซิมเมอร์ตัดสินใจไปแล้วคนอื่นไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ นอกจากนี้ผู้อาวุโสซิมเมอร์คิดว่าแมนดี้น่าจะมองข้ามการกระทำอะไรที่โง่ ๆ แมนดี้ต้องการการปกป้องจากตระกูลอย่างซิมเมอร์ หากซิมเมอร์ล้มละลายเธอก็ไม่สามารถมีชีวิตที่ดีได้เช่นกัน ผู้อาวุโสซิมเมอร์ส่ายหัวและสูดหายใจเข้าลึก ๆ “สิ่งที่ฉันกังวลมากที่สุดคือถ้าแมนดี้จะมีส่วนร่วมมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป” “เธอเป็นแค่ผู้หญิงที่ไร้ประโยชน์ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าความสำเร็จของเธอเติบโตขึ้นมาก เธอเริ่มมีอิทธิพลต่อสถานะของฉันไหม? เธอจะเป็นประธานแทนที่ฉัน ถ้าเป็นแบบนั้นเราต้องทิ้งชื่อซิมเมอร์และใช้นามสกุลยอร์กแทนงั้นหรือ?” “นั่นเป็นความจริง เราไม่สามารถปล่อยให้คนนอกเข้าครอบครองซิมเมอร์ได้” เลขาพูดเห็นด้วย ในฐานะเลขาของท่านประธาน เขาคงจะมีจุดจบที่ไม่ดีถ้าซิมเมอร์ตกไปอยู่ในมือของคนนอก … ณ ถนนคนเดินในเมืองนิอัมมี่ ในร้านกาแฟระดับไฮเอนด์ ทั้งฮาร์วีย์และแมนดี้นั่งเคียงข้างกัน เซซิเลียและแองเจิลนั่งตรงข้ามพวกเขา เมื่อมีสาวสวยสามคนนั่งอยู่ด้วยกันใน