บทที่ 2392

ตู้ม! ในขณะนี้ ราวกับว่าสายฟ้าฟาดลงมาจากท้องฟ้าสีคราม ทำให้ทุกคนในฝูงชนตกตะลึง นายท่าน?! นายท่านบาวเออร์ ซามูเอล บาวเออร์งั้นหรอ?! หลังจากยืนยันตัวตนของอีกฝ่ายแล้ว ฝูงชนก็รู้สึกเสียวสันหลังว่า แม้แต่อีธาน ฮันต์ เทพแห่งสงครามลำดับที่หนึ่งของกองทัพเซาท์ไลท์ก็ยังยังรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลจากซามูเอล ราวกับว่าเขาสามารถบดขยี้ได้อย่างง่ายดายหากขัดขืนเพียงเล็กน้อยก็ตาม แม้แต่อีธานก็ยังรู้สึกแบบนี้ นับประสาอะไรกับคนอื่น ๆ ในขณะนี้ ไม่มีใครกล้ามองที่ซามูเอล ราวกับว่าเขาสามารถฆ่าคนได้ด้วยตาอย่างไรอย่างนั้น “ฉันแก่แล้วแถมหูก็ไม่ค่อยดีด้วย ระหว่างที่ฉันมาที่นี่ ฉันได้ยินคนพูดว่าพวกเขาจะยิงฮาร์วีย์ ยอร์กให้ตายงั้นรึ?” ซามูเอลเหล่ไปที่ควินนี่ ยอร์กและคนอื่น ๆ ในขณะที่เขาพูดอย่างเฉยเมย "น่าสนใจดี มอบหมายให้คนสองสามคนใช้เส้นสายกับผู้บริหารระดับสูงของหลงเหมิน และพยายามหาเรื่องกับหัวหน้าสาขาของหลงเหมินหนึ่งในสามสิบหกคนของฉัน ในขณะที่ฉันกำลังทัวร์ภาคใต้ “นี่เธอคิดจะดูหมิ่นฉันหรือไง?!” น้ำเสียงของซามูเอลสงบนิ่ง ราวกับว่าคนธรรมดาคนหนึ่งกำลังคุยกับเพื่อนบ้าน แต่ทุก ๆ คำพูดของเขาหนักอึ้งราวกับห