บทที่ 2468

ฟู่ววว!!! ลูกธนูระดมยิงออกมาในท้องฟ้าก่อนจะครอบคลุมทั้งด้านหน้าและด้านหลังของหน้าผา ถ้าฮาร์วีย์ช้ากว่านี้ เขาและโยอาน่าคงจะถูกปักเต็มไปด้วยลูกธนู “อยู่ที่นี่และระวังตัวเอาไว้นะ ผมจะรีบกลับมา” คำพูดของฮาร์วีย์ทำให้ความตึงเครียดที่น่าอึดอัดใจระหว่างทั้งสองคลายลงทันที ฮาร์วีย์กระโดดออกไปนอกหน้าต่างรถทันทีโดยไม่เสียเวลาและกลิ้งเข้าไปในป่าก่อนจะหายตัวไป โยอาน่ารู้สึกตัวได้อย่างรวดเร็วและลงมือปฏิบัติ เธอไม่ใช่หญิงสาวที่จะยอมตกทุกข์ได้ยาก เธอหยิบปืนออกมาทันทีและคอยระวังศัตรูที่อาจออกมาได้ทุกเมื่อ … บนเนินเขาห่างออกไปสามร้อยฟุต... ชายวัยกลางคนที่สวมหมวกไม้ไผ่ขมวดคิ้วเมื่อเห็นว่าฮาร์วีย์หายตัวไป ชายคนนั้นถือหน้าไม้พร้อมกับสะพายตะกร้าลูกธนูที่ดูโบราณบนหลังของเขา เขายิงลูกธนูหมดไปเกือบครึ่งแล้ว เมื่อมองอย่างใกล้ชิดจะเห็นได้ชัดว่าชายผู้นี้ไม่ได้สูงมากนัก เขาสูงประมาณห้าฟุตสองเท่านั้น แต่แขนของเขายาวและบางมาก หลังจากที่แน่ใจว่าฮาร์วีย์ไม่ได้อยู่ในบริเวณใกล้เคียง เขาก็เก็บหน้าไม้และเลี้ยวขวาเข้าไปในป่าชายเลน ในฐานะนักฆ่าที่มีประสบการณ์ เขาจึงรู้ว่ากฎที่สำคัญที่สุดคือการหนีไปให้ไกลที่สุดห