บทที่ 2520

วูบ วูบ วูบ! เสียงกิ่งไม้ที่ลู่ลมดังขึ้น ดูเหมือนว่าเลสลี่จะคาดเดาสิ่งนี้ไว้และจึงสงบนิ่งและไม่แยแสกับทุกสิ่ง เธอหันไปมองฮาร์วีย์อย่างประชดประชันด้วยความที่อยากเห็นเขาตื่นตระหนกกับสถานการณ์ที่วุ่นวายขึ้นมาอย่างกะทันหัน อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ทำให้เธอผิดหวัง ฮาร์วีย์ยืนอยู่เฉย ๆ และเอามือไพล่หลังขณะที่ปล่อยให้กิ่งไม้บินผ่านเขาไปก่อนที่พวกมันจะตกลงข้างหลังเขา ฮาร์วีย์หรี่ตาขณะที่มองโทบี้ซึ่งอยู่ไม่ไกล การทดสอบแบบสุ่มนี้แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญของโทบี้! เขาเป็นคนอย่างไรกันแน่! ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังคิดเรื่องนี้ โทบี้ก็ได้ถอดแว่นกันแดดออกและส่งมันให้นายหญิงคลาร์ก ภรรยาของเขา จากนั้นเขาก็หยิบผ้าขนหนูออกมาเช็ดฝ่ามือ คำพูดของเขามีสำเนียงฮ่องกงและไต้หวันเล็กน้อย “ไม่เลวเลย! ไม่เลวเลย! “นายใจเย็นมาก! “ด้วยจิตใจที่เข้มแข็งแม้จะยังอายุน้อยก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่เมื่อคืนนี้นายทำให้ฉันสูญเสียครั้งใหญ่ “ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะสมควรได้รับมันจริง ๆ” โทบี้พูดอย่างตรงไปตรงมา เผยให้เห็นความชื่นชมในตัวฮาร์วีย์ การเคลื่อนไหวของเขาในตอนนี้ไม่ใช่แค่เพื่อทดสอบฮาร์วีย์เท่านั้น แต่ยังเพื่อข่มขู่ฮาร์วีย์อีก