บทที่ 2547

รถโตโยต้า แลนด์ครุยเซอร์หยุดที่ลานอย่างโออาร์ จากนั้น ก็มีคนเตะประตูรถให้เปิดออก ชายหนุ่มและหญิงสาวกว่ายี่สิบคนเดินลงมาพร้อมกัน พวกเขาทั้งหมดดูเย่อหยิ่งและเย็นชามีดาบห้อยอยู่รอบเอว ผู้ซึ่งเป็นผู้นำคือสาวสวยผมยาวที่มีความสูงเกือบหนึ่งร้อยเจ็ดสิบเซนติเมตร เธอมีใบหน้าที่สวยงาม มีออร่าเย็นชา ราวกับว่าโลกทั้งใบอยู่ใต้ฝ่าเท้าเธอ เธอถือแท็บเล็ตในมือซ้าย ชำเลืองมองฮาร์วีย์ในขณะนี้ และเย้ยหยันขึ้น “หัวหน้าสาขายอร์ก นายออกจากมอร์ดูโดยไม่ได้รับอนุญาต และมาฮ่องกงเพื่อก่ออาชญากรรม! “นี่เป็นครั้งแรกสำหรับฉัน แคร์รี่ เคนเนดี้ที่ได้เห็นหัวหน้าสาขาหลงเหมินที่หยิ่งยโสไร้อย่างอาย! “ในเมื่อมาถึงที่นี่แล้ว นายก็จะไปไหนไม่ได้! “ถ้าไม่อยากตาย วางอาวุธลงแล้วคุกเข่าซะ! “นายอาจได้รับการยกเว้นโทษประหาร แต่คงหนีจากการถูกลงโทษได้ยาก!” ฮาร์วีย์เหลือบมองคนเหล่านี้และพูดอย่างเฉยเมยว่า “เธอเป็นใคร?” “กองบังคับคดีของหลงเหมิน!” แคร์รี่พูดอย่างตรงไปตรงมา “หัวหน้าของเราได้รับรายงานมา รายงานด้านระบุว่านายเมินเฉยต่อความปลอดภัยของสาขาหลงเหมิน แถมยังยั่วยุแขกกิตติมศักดิ์จากประเทศหมู่เกาะอีกด้วย! “และตอนนี้ก็ยังม