บทที่ 258

“นายใหญ่เลียม ฉันจ่ายเงินตามกำหนดของเดือนนี้ ที่คุณทำคืออะไร…" เคนรู้สึกหวาดกลัว เขาไม่กลัวที่จะทำตัวโอ้อวดต่อหน้าฮาร์วีย์ แต่ต่อหน้าเลียม สโตน เขาแค่คนธรรมดา ดวงตาของเลียมเย็นชาราวกับน้ำแข็งและน่ากลัวยิ่งกว่าเคนเสียอีก เลียมไม่พูดอะไรและเตะเคนจนล้มลงไปที่พื้น “นายใหญ่เลียม คุณเป็นอะไร…” เคนตกใจมาก เขาอ้าปากค้างไม่รู้ว่าการกระทำนี้จะนำซึ่งความตายมาให้เขา “พวกแกสองคนกำลังจะฆ่าฉัน!” เลียมคำรามลั่น จากนั้นก็เดินไปหาเจมี่แล้วเตะเขาไปที่ท้องจนเจมี่ล้มกลิ้งไปกับพื้นร้องโหยหวนไม่หยุด นีอาตัวแข็งทื่อ เธอรีบเอาตัวเข้าไปขวางตรงหน้าเจมี่ “นายใหญ่เลียม คุณจัดการผิดคนหรือเปล่า? เราไม่ใช่คนที่ทำร้ายคนของคุณ…” เลียมหยุดชะงักแต่แล้วก็กระชากผมของนีอา ใช้มืออีกข้างของเขาตบหน้าเธอซ้ำ ๆ สองสามครั้ง “ผู้หญิงหน้าไม่อาย! อ้างชื่อฉันไปทุกที่ทั้งที่ตัวเองก็แค่คนต่ำ ๆ จากตระกูลบรู๊คที่ใบหน้าเต็มไปด้วยซิลิโคนศัลยกรรมงั้นเหรอ? เธอคิดว่าเธอใหญ่โตมาจากไหนฮะ?” “เธอเป็นแค่ผู้หญิงสำส่อนที่ไม่รู้อะไรเลย แล้วยังกล้าปีนขึ้นไปบนเตียงของฉันอีกเหรอ?น่าสมเพช! และแก!" เลียมยั้งอารมณ์ไม่อยู่อีกต่อไป เขาระเบิดอารมณ์