บทที่ 2635

“ถ้าใช่แล้วจะทำไมล่ะ” “ถ้าฉันอยากจะมีปัญหากับนายแล้วจะทำไมล่ะ?” เคทลินเดินกลับไปที่โซฟาของเธออย่างสงบก่อนที่จะนั่งลงไปไขว่ห้างอย่างเย่อหยิ่ง รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏบนริมฝีปากของเธอขณะที่เธอมองเอ็ดวินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม “ไม่คิดจะลงมือหลังจากพยายามกล้ำกลืนความอัปยศอดสูทั้งหมดนั้นอย่างหนักงั้นหรือ? “หรือคิดจะทำร้ายฉัน? "เอาเลยสิ! ลองดูสักตั้ง! “ฉันอยากจะรู้นะว่านายจะทำยังไง!” "เธอ…" เอ็ดวินกำลังจะก้าวไปข้างหน้าขณะที่ได้ยินเสียงฝีเท้าที่เป็นระเบียบจากด้านหลัง คนในเครื่องแบบหลายคนที่มีอาวุธครบมือล้อมรอบไปทั่วทั้งบริเวณ โยอาน่าซึ่งสวมชุดเครื่องแบบเดียวกัน ก้าวออกมาจากฝูงชนด้วยเสียงฝีเท้าที่ดังกึกก้อง “เธอกล้าแตะต้องคนในครอบครัวของฉันอย่างนั้นเหรอ เคทลิน? คิดดีแล้วหรือยัง? “เธอจะแบกรับผลที่ตามมาได้อย่างนั้นใช่ไหม?!” สีหน้าของโยอาน่าแย่ลงเมื่อเธอเห็นใบหน้าที่บวมของน้องชายและเสื้อผ้าขาดรุ่งริ่ง “โอ้ พระเจ้า! หญิงสาวจากตระกูลเมนโดซา หัวหน้าโยอาน่า เมนโดซามาเองเลยเหรอ? "อะไรกัน? แค่เพราะเธอมีสาขาของวังมังกรอยู่ในมือแค่ไม่กี่วันแล้วคิดว่าตัวเองมีอำนาจใหญ่โตคับฟ้าหร