บทที่ 2792

“ไอ้สารเลว!” วินซ์ ยอร์กคำรามอย่างโกรธจัด การกระทำที่ดูเหมือนเรียบง่ายของฮาร์วีย์ ยอร์กก็เพียงพอที่จะทำลายแผนทั้งหมดของเขาลงได้ เขากระโจนไปข้างหน้า พยายามแย่งชิงภาพถ่ายจากมือของฮาร์วีย์ เพี๊ยะ! ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังมือไปที่หน้าวินซ์ ทำให้เขากระเด็นออกไปทันที “ผมต้องขอโทษนายน้อยยอร์กด้วย ผมคุ้นเคยกับการตบหน้าผู้คนมากเกินไป ไม่ได้ตั้งใจหรอก” ฮาร์วีย์พูดด้วยท่าทางขอโทษ ฝูงชนเงียบไปหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น 'เขาเผลอตบหน้าวินซ์โดยไม่ได้ตั้งใจเหรอ?' 'ทำไมจะต้องหาข้อแก้ตัวด้วย!' 'เขาคิดว่าวินซ์โง่หรือเปล่า?' วินซ์ล้มลงไปกองกับพื้นด้วยสีหน้าสมเพช จากนั้นเขาก็รีบวิ่งไปข้างหน้าและกรีดร้องว่า “ไปสิ! ฆ่าเขา!” ในขณะนี้ วินซ์ได้ละทิ้งแผนการของเขาอย่างสิ้นเชิง รอยฝ่ามือสีแดงสดทำให้เขาโกรธแค้นอย่างยิ่ง เขาจะไม่มีวันสงบใจได้จนกว่าเขาจะเห็นร่างที่ไร้ชีวิตของฮาร์วีย์นอนอยู่ตรงหน้าเขา ฮาร์วีย์ถอยออกไปราวกับว่าเขากำลังจะถอยหนี “ผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ นะ นายน้อยยอร์ก!” เขาตะโกน “ผมก็แค่แกว่งมือออกไปแบบนี้…” เพี๊ยะ! ก่อนที่ฮาร์วีย์จะอธิบายเสร็จ ฝ่ามือของเขาก็เหวี่ยงไปที่ใบหน้าของวินซ์อีกครั้ง