บทที่ 3158

ดีแลน โบวี่ทั้งโกรธและแค้น ลุงของเขาเป็นถึงรองผู้บังคับบัญชาของสถานีตำรวจฟลัตเวลล์! เขามีสถานะอันยิ่งใหญ่และมีอำนาจอย่างยิ่ง! ทำไมเขาถึงต้องกลัวคนอย่างฮาร์วีย์ ยอร์กด้วย? นอกจากนี้ตระกูลของพวกเขายังมีนายน้อยคนที่สิบสามของตระกูลบาวเออร์สนับสนุนด้วย! ถ้าฮาร์วีย์จะมีความสามารถหน่อยแล้วจะทำไม? การทำร้ายดีแลนเพื่อทำให้เขาพอใจก็ไม่มีประโยชน์อะไร จริงไหม? ตระกูลโบวี่มีชื่อเสียงที่ต้องรักษา! หากเรื่องถูกแพร่ออกไป… ชื่อเสียงของตระกูลคงจะเสียหายจนหมด! นอกจากนี้ดีแลนอาจไม่ได้กลัวโลแกน โบวี่! ท้ายที่สุดแล้วเขาก็แค่ขอให้มืออาชีพจากตระกูลบาวเออร์มาช่วยเพียงเพื่อเผื่อเอาไว้ “นายยังจะปากดีอีกเหรอ?!” โลแกนตัวสั่นด้วยความโกรธหลังจากที่ได้ยินคำพูดของดีแลน เขาตบหน้าดีแลนก่อนที่จะคุกเข่าลงเอง “คุกเข่าเดี๋ยวนี้! “ขอโทษนายน้อยยอร์กซะ!” ดีแลนตะเกียกตะกายขึ้นมาขณะที่กุมใบหน้าของตนเอง “ผมไม่มีวันคุกเข่าเด็ดขาด!” เพี๊ยะ! “นายยังไม่รู้ข้อผิดพลาดของตัวเองอีกเหรอ?!” โลแกนถามหลังจากที่ตบหน้าดีแลนอีกครั้ง เพี๊ยะ! “กล้าพูดต่อหน้าฉันแบบนั้นได้ยังไง?!” เพี๊ยะ! “อยากโดนสั่งสอนหรือไง?!” เพี๊ยะ! “นา