บทที่ 3238

“เพราะแบบนั้นผมถึงขอความช่วยเหลือจากคุณ…” ฮาร์วีย์ตัวแข็งเมื่อเขาได้ยินประวัติของตระกูลตอร์เรส รอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏขึ้นที่ริมฝีปากของเขา “อย่าลืมสิว่าฉันอาจเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอน แต่ฉันไม่ใช่หมอ” “นั่นก็จริง แต่คุณรู้ถึงศิลปะแห่งการสังหาร “สัมผัสกลืนวิญญาณเป็นหนึ่งในทักษะพวกนั้น “ตอนนี้มีแค่คุณเท่านั้นที่จะช่วยพ่อของผมได้ “หากไม่เช่นนั้น ผมจะไม่ขอความช่วยเหลืออะไรจากคุณเลย” แน่นอนว่าแอนเซลรู้ดีว่าฮาร์วีย์คงจะไม่ลงมือช่วยง่าย ๆ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่เคยเอ่ยปากถึงเรื่องนี้เลย แต่หลังจากที่เห็นพ่อของเขาต้องทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ แอนเซลถึงได้ตัดสินใจเสี่ยงมาขอความช่วยเหลือจากฮาร์วีย์โดยไม่ลังเล “ไม่จำเป็นต้องทำให้เรื่องมันใหญ่โตขนาดนี้หรอก แอนเซล” ฮาร์วีย์ตอบ “ฉันไม่สามารถรับประกันได้ว่าฉันจะรักษาพ่อของนายและทำให้เขากลับมาเป็นปกติได้หรอกนะ แต่ฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถ "ไม่ต้องห่วง พวกเราเป็นพี่น้องกันทั้งนั้น” แอนเซลรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่ง “ได้ยินแบบนั้นผมก็ตายตาหลับแล้ว คุณยอร์ก!” จากนั้นเขาก็โบกมือให้คนขับกลับบ้าน "จริงสิ ตอนที่ผมส่งคุณไปสอบ