บทที่ 3317

ดอนนี่ เบอร์ตันหัวเราะอย่างเย็นชาขณะที่กางแขนออก “ฉันไม่ได้จะยั่วโมโหนาย แต่บางคนนายก็ไม่ควรที่จะยั่วยุตั้งแต่แรก” ดอนนี่กำลังคิดว่าตัวเองมีความอดทนอย่างไม่น่าเชื่อ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาได้เริ่มต้นใหม่ เขาคงจะยังชอบใช้ความรุนแรง ตอนนี้เขาคงจะตบหน้าฮาร์วีย์ ยอร์กไปแล้ว “สองอย่าง” ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมย “หนึ่ง ไม่ว่าจะอย่างไรผมก็จะหักแขนขาของอีไล เบอร์ตันให้ได้ ไม่มีใครสามารถปกป้องเขาได้ จำคำของผมเอาไว้ “สอง ในเมื่อมันเป็นความผิดของพ่อแม่ที่ไม่สั่งสอนลูกของตัวเอง คุณควรจะคุกเข่าแทนเขา “ไม่อย่างนั้นผมก็ไม่ติดที่จะทำลายตระกูลของคุณให้พินาศไปเลย “ผมจะลบคุณออกจากฟลัตเวลล์เอง” ใบหน้าของดอนนี่กระตุกก่อนที่เขาจะกระหยิ่มยิ้มย่อง “นายจะลบพวกเราออกจากฟลัตเวลล์งั้นเหรอ? “นายเมื่อนายมั่นใจขนาดนั้น ฉันก็อยากจะเห็นความพยายามของนายแล้วสิ!” บรรดาสาวสวยหัวเราะเยาะเย้ยหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น ‘เขากล้าพูดแบบนั้นได้ยังไง?!’ ‘เขาจะเย่อหยิ่งไปถึงไหน?!’ ฮาร์วีย์จิบชาแล้วตอบอย่างใจเย็นว่า “คุณจะต้องเสียใจที่พูดแบบนั้น” “เด็กคนนี้หยิ่งผยองมากซีอีโอเบอร์ตัน! ผมขอสักทีเถอะ!” ในเวลานั้นเจตนาฆ่าของ