บทที่ 355

ชาร์ลส์โกรธมาก ความสุขก่อนหน้านี้มลายหายไปทันที จากนั้นเขาก็มองไปที่ฮาร์วีย์อย่างเหยียดหยาม “พ่อหนุ่ม กำลังพูดอะไร? นายใหญ่ไนส์เวลล์ได้สรุปแล้วว่าภาพวาดนั้นเป็นของจริง แต่คุณยังคงพูดพล่ามอะไรอีก หรือว่าไม่เชื่อในคำตัดสินของเขา?” เชนเป็นปรมาจารย์แห่งการพิสูจน์ประเมินค่า ใครจะกล้าตั้งคำถามในความสามารถของเขา? ลูกเขยขยะยังไม่ยอมรับว่าเขาผิด เขาไม่กลัวความตายใช่ไหม ในตอนนี้ทุกคนในงานกำลังตัดสินฮาร์วีย์ เชนเหวี่ยงมือไปด้านหน้า “ทุกคน ได้โปรดหยุดก่อน ฮาร์วีย์พูดถูก ทำไมพวกคุณไม่ให้ฉันพูดให้จบก่อน?” ‘ฮะ?’ ‘นายใหญ่ไนส์เวลล์พูดไม่เสร็จเหรอ? แต่เขาพูดออกมาแล้วว่าภาพวาดนี้เป็นของจริง เขาจะคืนคำได้ยังไง?’ ‘เพื่อปกป้องเจ้าลูกเขยขยะนี้นั้นเหรอ?’ ‘มันคุ้มค่างั้นเหรอ?’ เชนยังคงพูดต่อไป “ภาพวาดนี้เป็นของจริง ใช่ แต่ไม่ใช่ภาพที่ถูกวาดโดย แจสเปอร์ ฮิกกินส์ แต่เป็นภาพที่วาดโดย เจอรัลด์ มอร์ตัน ซึ่งเป็นการเลียนแบบภาพวาดของ แจสเปอร์ ฮิกกินส์!” ทุกคนตัวสั่นทันทีที่เชนพูดจบ ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้แม้แต่คำเดียว ไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะรอดจากสถานการณ์ที่ยากลำบากนี้ได้ ภาพวาดนี้มาจาก เจอรัลด์