บทที่ 430

“ผมไม่เห็นด้วย!” ฮาร์วีย์ยืนขึ้นและตะเบ็งเสียงออกมา ‘ลูกเขยนี่อีกแล้วเหรอ?! ทุกอย่างต้องมีเขาเข้ามาเกี่ยวข้องหรือไง?!’ ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ถ้าไม่ใช่เพราะบทเรียนที่ผ่านมาของแซ็ค และกลัวว่าฮาร์วีย์จะหัวเสีย เขาคงจะชกฮาร์วีย์ไปแล้ว “ถ้านายไม่เห็นด้วย แล้วนายมีแผนอื่นไหม?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ถามขณะที่เขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา ฮาร์วีย์หัวเราะ “คุณปู่ คุณปู่รู้เกี่ยวกับการเอาหนามมาเพื่อขอบทลงโทษไหมครับ?” “แล้วไง?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์ขมวดคิ้ว “ผมคิดว่าท่านประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ไม่ต้องการเงินหรอกครับ สิ่งที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ให้ความสำคัญมากที่สุดไม่ใช่การบอกเลิกสัญญา แต่เป็นอย่างอื่น” ฮาร์วีย์พูดอย่างอิสระ ผู้อาวุโสซิมเมอร์เริ่มให้ความสนใจ “ถ้าอย่างนั้น บอกฉันทีว่า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ สนใจอะไร?” “ความเคารพ” ฮาร์วีย์พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ต้องการเงินงั้นเหรอ? ไม่ใช่แน่!” “ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ได้รับการสนับสนุนจากตระกูลยอร์ก บริษัทแบบนี้จะต้องการอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อยึดทรัพย์สินของตระกูลอื่นจริง ๆ งั้