บทที่ 565

ในตอนนั้น มีฝูงชนขนาดใหญ่กำลังนั่งคุกเข่าบนหาดด้านหลังของลีออน ซิลวา พวกเขาสวมชุดยุคกลาง ค่อนข้างโบราณและดูฟุ่มเฟือย ในยุคนี้ การเห็นภาพเหตุการณ์แบบนี้ค่อนข้างจะดูแปลกและลึกลับ หลังจากเวลาผ่านไปนานพอสมควร ด้วยการโบกมีของเขา หนึ่งในคนของลีออนได้ยื่นธนูโบราณส่งให้กับเขา เขาแอ่นอกและยิงธนูของเขาออกไป แต่ที่ยิงออกไปกลับไม่ใช่ลูกธนู มันคือฉมวกแทงปลา ด้วยเสียงที่คล้ายกับฟ้าผ่า หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เลือดได้ลอยออกมาเป็นสายบนพื้นผิวมหาสมุทร การล่าสุดพิเศษของเจ้าชายซิลวาได้จบลง เขาวางคันธนูของเขาลงและเช็ดฝ่ามือของเขาด้วยผ้าเช็ดหน้าผ้าไหมที่ถูกปักมือบรรจงอย่างประณีตทั้งหมดสี่สิบเก้าครั้ง จากนั้น เขาเงยหน้าของเขาขึ้นและมองไปที่ฝูงชนพร้อมกับพูด “ลุกขึ้น” “คำนับแด่เจ้าชาย!” ฝูงชนลุกขึ้นยืนตามคำสั่ง ในขณะที่มือเขาพวกเขาต่างยังอยู่ด้านข้างกายของพวกเขา ภาพที่เห็นดูยิ่งใหญ่มากกว่ากับควินตัน ยอน์ก ในขณะเดียวกัน ผู้คนต่างเข้าแถวเพื่อรายงานเกี่ยวกับข่าวของตระกูลซิลวา แม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย ทุกสิ่งทุกอย่างจะเกี่ยวข้องกับทุนจำนวนมากและทรัพย์สินต่าง ๆ ที่พวกเขาได้รับไป ในด้านนี้ แม้กระทั่งตระกูล