บทที่ 737

ในเวลาเดียวกัน ซีนเธียร์มาถึงตลาดของโบราณที่มีชื่อเสียงในบัควู้ด เมื่อพูดถึงของขวัญที่จะต้องจัดเตรียมให้คุณย่าเยตส์ ของขวัญจะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ซีนเธียร์ถือบัตรที่แมนดี้ให้เธอไว้ ต้องหาของที่ดีที่สุดในตลาดแห่งนี้ ไม่นานหลังจากนั้นเธอสนใจชามกระเบื้องบนโต๊ะแคชเชียร์ เธอพิจารณาและกำลังจะถามรายละเอียดเกี่ยวกับชามใบนั้น ทันใดนั้นชายสองคนก็เดินเข้ามา หนึ่งในนั้นคว้าชามลายครามที่ซีนเธียร์สนใจ อีกคนพูดกับพนักงานต้อนรับว่า “เราต้องการชามกระเบื้องพวกนี้” “เฮ้! คุณไม่รู้กฎของ ‘มาก่อนได้ก่อน’ ในวงการธุรกิจหรือไง? คุณไม่เห็นหรือว่าฉันต้องการของสิ่งนี้ก่อน?” ซีนเธียร์ตะโกนเสียงดังทันที ชายทั้งสองหันกลับมามอง พวกเขามีใบหน้าเหมือนกับพวกอเมริกัน มีผมเงาและใบหน้าขาวเหมือนแป้ง หนึ่งในนั้นมองซีนเธียรหัวจรดเท้าพูดภาษาอังกฤษด้วยสำเนียงต่างประเทศ “เด็กน้อย ถ้วยชามนี้เป็นสมบัติของประเทศ J ของเรา! เป็นเรื่องปกติที่เราจะซื้อกลับบ้าน!” “พวกคนประเทศ H คงไม่รู้คุณค่าที่แท้จริงของมัน…” ซีนเธียร์ชะงัก ผู้ชายพวกนี้เป็นพลเมืองของประเทศ J งั้นเหรอ? ถ้าพวกเขาต้องการซื้ออะไรก็แค่ซื้อมัน! แต่พวกเขามาบอกสินค